بررسی تکامل غده هیپوفیز رت و مقایسه اثر چند فیکساتیو در آماده‌سازی بافتهای آن

زمینه و هدف: غده هیپوفیز دارای سه لوب قدامی، میانی و خلفی می‌باشد که لوب قدامی و میانی را با هم آدنوهیپوفیز می‌نامند. آدنوهیپوفیز از اپیتلیوم سقف دهان اولیه با تشکیل بن‌بست راتکه ایجاد می‌گردد و لوب خلفی با تشکیل اینفاندیبولوم از کف دیانسفالون منشأ می‌گیرد. مطالعه حاضر با هدف تعیین مراحل تکاملی و سیر تمایزات غده هیپوفیز و نیز یافتن فیکساتیو برتر در هنگام مطالعه مراحل تکاملی این غده انجام شد تا در مطالعات پیشرفته‌تر مورد استفاده قرارگیرد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، به منظور بررسی مراحل تکاملی غده هیپوفیز، جنین‌های رت از روز دهم تا روز بیستم در فیکساتیوهای نرمالین، کارنوی، بوئن و B4G فیکس و سپس در پارافین قالب گیری شدند و برشهایی با ضخامت 5 میکرومتر به صورت سریال از آنها تهیه گردید. سپس این برشها به روش متداول در آزمایشگاه بافت‌شناسی با هماتوکسیلین و ائوزین (H&E) رنگ‌آمیزی شدند و سپس به کمک میکروسکوپ نوری چند نفره Olympus-AH2 مورد مطالعه و تصویربرداری قرارگرفتند. یافته‌ها: تکامل آدنوهیپوفیز که با تشکیل بن‌بست راتکه شروع می‌گردد، از روز دهم قابل مشاهده بود و تغییرات مورفولوژیکی آن نیز با الگوی زمانی مشخص تا روز بیستم ادامه یافت. از ابتدای تشکیل بن‌بست راتکه تا روز هفدهم، همه سلول‌های تشکیل‌دهنده این بن‌بست نسبت به هماتوکسیلین واکنش نشان دادند. از روز هجدهم واکنش برخی از سلول‌ها نسبت به ائوزین آغاز شد. پس از آن با ادامه تکامل بر شدت واکنش این سلول‌ها نسبت به ائوزین افزوده گردید؛ همچنین شروع تکامل هیپوفیز خلفی با تشکیل اینفاندیبولوم از کف دیانسفالون در روز دهم قابل مشاهده بود. از طرفی نمونه‌هایی که در کارنوی فیکس شده بودند، نتایج بهتری را نشان دادند. نتیجه‌گیری: مروری عملی بر تغییرات بن‌بست راتکه و سیر تمایزات سلولی آن با استفاده از این رنگ‌آمیزی می‌تواند در تعیین مراحل تکاملی و انتخاب نوع فیکساتیو بهتر به هنگام استفاده از تکنیک‌ها و پروژه‌های پیشرفته‌تر مورد استفاده قرار گیرد.