بررسی فراوانی سالمونلا و شیگلا و انگل‌های روده‌ای در متصدیان تهیه مواد غذایی شهر کرمان در سال 1390

سابقه و هدف: بیماریهای منتقله از طریق غذا یکی از مشکلات بهداشتی عمده در کشورهای مختلف محسوب می‌گردند. شاغلین در مراکز تهیه مواد غذایی درصورت عدم رعایت اصول بهداشتی، می‌توانند نقش مهمی در انتقال این بیماری‌ها داشته باشند. این مطالعه با هدف تعیین فراوانی سالمونلا و شیگلا و انگل‌های روده‌ای در متصدیان تهیه‌ی مواد غذایی شهر کرمان انجام گرفت. مواد و روش‌ها: مطالعه از نوع توصیفی مقطعی است که در بازه‌ی زمانی سال 1390 لغایت 1391 انجام گرفت. تعداد 450 نفر از افراد شاغل در آشپزخانه‌های مراکز تهیه‌ی مواد غذایی انتخاب شدند. با مراجعه به محل کار این افراد، در سه نوبت نمونه‌ی مدفوع گرفته شد و با دو روش آزمایشگاهی مستقیم و رسوبی فرمالین اتر، آزمایش شدند. جهت تشخیص سالمونلا و شیگلا، از روش کشت مدفوع استفاده شد. همزمان، پرسشنامه‌ای که شامل اطلاعات فردی و شغلی این افراد بود، تکمیل گردید. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS و آزمون مربع کای، تجزیه و تحلیل شد. 05/0P<، معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: از 450 فرد مورد مطالعه، 6/59% مرد و 4/40% زن بودند. فراوانی کلی انگل‌های روده، 7/14% به دست آمد. از این تعداد، 8/13% آلوده به یک انگل و 9/0% آلوده به دو انگل بودند. بیشترین فراوانی، در عفونت به ژیاردیا 3/7%، انتاموبا کلی 6/3%، همینولوپیس نانا 6/1% مشاهده شد. بین جنس، سن و آلودگی انگلی، از نظر آماری ارتباط معنی‌داری مشاهده نشد. از نظر استفاده از وسایل بهداشت فردی (دستکش و لباس فرم) و داشتن کارت بهداشتی با آلودگی انگلی، از نظر آماری ارتباط معنی‌داری وجود داشت (به ترتیب 016/0P و 001/0P<). آلودگی به باکتری سالمونلا، یک مورد (2/0%) و آلودگی به شیگلا سه مورد (7/0%) مشاهده شد. نتیجه‌گیری: نتایج، بیانگر شیوع نسبتاً بالای آلودگی به انگل‌های روده‌ای به ویژه تک‌یاخته‌های بیماری‌زا در بین متصدیان تهیه‌ی مواد غذایی می‌باشد. بنابراین لازم است کنترل‌های بهداشتی بیشتر شده و طبق برنامه‌های مدون، بیماریابی از طریق آزمایش مدفوع با روش‌های تغلیظ، به عمل آید. طبیعی است که در این راستا، تداوم و گسترش آموزش در ارتقای سطح سلامت این افراد نقش تعیین کننده‌ای دارد.