بیان ژن نوکلئوستمین در لوسمی حاد پرومیلوسیتیک در ارتباط با داروی ارسنیک تری‌ اکسید و تمایز سلولی

Authors

رستمی, شهربانو

علی مقدم, کامران

قوام‌زاده, اردشیر

نادعلی, فاطمه

Abstract:

چکید ه سابقه و هدف لوسمی حاد پرومیلوسیتیک( APL )، یک لوسمی حاد میلوئیدی تمایز‌پذیر است. سابقاًَ این تمایز توسط داروی ATRA امکان‌پذیر بوده، اما اخیراًَ داروی ارسنیک تری‌اکسید به این روش درمانی اضافه شده است. مکانیسم‌های سلولی تمایز در اثر این دارو هنوز به خوبی مشخص نگردیده است. در این مطالعه رابطه تمایز سلولی داروی ارسنیک با میزان بیان ژن نوکلئوستمین به عنوان یک عامل تکثیر سلولی، مورد بررسی و مطالعه قرار گرفت. مواد وروش‌ها مطالعه انجام شده از نوع تحلیلی بود. در این مطالعه از سلول NB4 که یک رده لوسمی حاد پرومیلوسیتیک است استفاده شد و داروی ارسنیک با غلظت 5/0 ، 1 و 2 میکرومول بر روی آن اثر داده شد و پس از 5 روز تاثیر دارو، از نقطه نظر تمایز سلولی با استفاده از مارکر تمایزی CD11b و از نقطه نظر مولکولی با استفاده از بررسی بیان ژن نوکلئوستمین با استفاده از Real Time – PCR مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آن با استفاده از آزمون من‌ویتنی بررسی و تحلیل شد. یافته‌ها بر اساس نتایج به دست آمده، غلظت 5/0 میکرومول از داروی ارسنیک نه تنها باعث ایجاد تمایز سلولی نشده بلکه باعث افزایش تکثیر سلولی در ده روز اول کشت گردید ولی غلظت یک میکرومول دارو پس از 5 روز باعث افزایش درصد مارکر تمایزی CD11b از 2/5 به 6/13 درصد شد که این تفاوت معنی‌دار می‌باشد. هم چنین غلظت یک میکرومول داروی ارسنیک باعث کاهش بیان ژن نوکلئوستمین به صورت قابل توجه گردید و تعداد کپی ژن از 130 به 70 رسید که اختلاف آن معنی‌دار می‌باشد. نتیجه گیری بر اساس نتایج به دست آمده، غلظت یک میکرومول از داروی ارسنیک در مدت 5 روز توانسته است افزایش جزئی در درصد CD11b ایجاد کند و در واقع باعث یک تمایز جزیی شده و در صورت افزایش مدت تماس دارو با سلول، ممکن است درصد بیان افزایش یابد. هم چنین افزایش درصد بیان CD11b و ایجاد تمایز سلولی همراه با کاهش بیان ژن نوکلئوستمین که یک عامل تکثیر سلولی می‌باشد همراه بوده است. کلمات کلیدی : لوسمی حاد پرومیلوسیتیک، ارسنیک تری اکسید، RT-PCR

Upgrade to premium to download articles

Already have an account?login

similar resources

بیان ژن نوکلئوستمین در لوسمی حاد پرومیلوسیتیک در ارتباط با داروی ارسنیک تری اکسید و تمایز سلولی

چکید ه سابقه و هدف لوسمی حاد پرومیلوسیتیک( apl )، یک لوسمی حاد میلوئیدی تمایز پذیر است. سابقاًَ این تمایز توسط داروی atra امکان پذیر بوده، اما اخیراًَ داروی ارسنیک تری اکسید به این روش درمانی اضافه شده است. مکانیسم های سلولی تمایز در اثر این دارو هنوز به خوبی مشخص نگردیده است. در این مطالعه رابطه تمایز سلولی داروی ارسنیک با میزان بیان ژن نوکلئوستمین به عنوان یک عامل تکثیر سلولی، مورد بررسی و مط...

full text

بررسی تأثیر مهار بیان ژن نوکلئوستمین بوسیله siRNA بر مهار رشد و القاء تمایز در رده سلولی NB4 لوسمی پرومیلوسیتیک حاد انسانی

Background & Aims: Acute promyelocytic leukemia (APL) is a malignant hematopoietic disorder caused by indefinite proliferation and lack of differentiation of leukemia stem cells. Elucidation of signaling pathways involved in leukemic stem cells are current strategies in treatment of leukemias. In this content, nucleostemin (NS) plays a critical role in proliferation and self renewal of stem an...

full text

بررسی تأثیر مهار بیان ژن نوکلئوستمین بوسیله sirna بر مهار رشد و القاء تمایز در رده سلولی nb۴ لوسمی پرومیلوسیتیک حاد انسانی

پیش زمینه و هدف: لوسمی پرومیلوسیتیکی حاد(apl) نوعی بیماری خونی بدخیم می باشد که در اثر تکثیر بی رویه و عدم تمایز سلول های بنیادی خون ساز ایجاد می شود. از راهکارهای اخیر در درمان لوسمی شناسایی مسیرهای سیگنالی درگیر در سلول های بنیادی سرطان خون می باشد. نوکلئوستمین نقش عمده ای در کنترل رشد و خودنوزایی سلول های بنیادی و سرطانی دارد. در مطالعه حاضر، اثرات سرکوب بیان ژن نوکلئوستمین بر روی رشد، تمایز...

full text

تاثیر سایتوتوکسیک مهارکننده PI3K در رده سلولی لوسمی پرومیلوسیتیک حاد

چکیده سابقه و هدف مسیر PI3K/Akt که در تنظیم رشد سلولی و تکثیر نقش مهمی ایفا میکند، تقریباً در 70%-50% بیماران APL فعالیت بالایی را نشان میدهد. مشخص شده است که در سلولهای لوسمیک این بدخیمی، فعالیت PI3K عمدتاً ناشی از افزایش بیان ایزوفرم p110δ میباشد. در این مطالعه بر آن شدیم تا اثر بخشی داروی Idelalisib را که یکی از مهمترین مهارکنندههای p110δمیباشد، در سلولهای NB4 مشتق از APL بررسی کنیم...

full text

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}

Journal title

فصلنامه پژوهشی خون

volume 6 issue 1

pages 21- 29

publication date 2009-05

unfollow

{@ msg @}

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Keywords

No Keywords

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com