تأثیر استروژن بر پاسخ‌های قلبی ـ عروقی گابا و گلوتامات در هسته‌ی جلویی ـ شکمی ـ میانی بصل‌النخاع در موش‌های صحرایی ماده‌ی فاقد تخمدان

مقدمه: هسته‌ی جلویی شکمی ـ میانی ـ بصل‌النخاع (RVMM) یکی از هسته‌های کنترل کننده‌ی قلب و عروق و حاوی گیرنده‌های استروژن و نورون‌های گابا و گلوتامات است. این مطالعه به منظور بررسی اثر استروژن بر پاسخ‌های قلبی ـ عروقی گابا و گلوتامات در رت‌های ماده‌ی اوورکتومی شده (OVX) و اوورکتومی درمان شده با استروژن (OVX+E) انجام شد. مواد و روش‌ها: آزمایش‌ها روی 40 سر موش صحرایی اوورکتومی و بیهوش شده با یوروتان انجام شد. داروها با حجم 50 نانولیتر شامل بیکوکولین (آنتاگونیست گیرنده‌ی گاباA ) با دوز یک میلی‌مول، فاکلوفن (آنتاگونیست گیرنده‌ی گابا B) با دوز 5 میلی‌مول و اسیدکینیورنیک (آنتاگونیست غیر اختصاصی گیرنده‌ی گلوتامات) با دوز 5 میلی‌مول توسط میکروپیپت و به صورت داخل هسته‌ای توسط استریوتاکس تزریق شدند. فشار خون و ضربان قلب قبل از تزریق و در تمام مدت آزمایش ثبت شد. میانگین حداکثر تغییرهای فشار متوسط شریانی و ضربان قلب نسبت به قبل از تزریق با آزمون تی جفتی و بین گروه‌های OVX، OVX+E و سالین با آزمون آنووا ارزیابی شد. یافته‌ها: استروژن موجب کاهش فشار متوسط شریانی (05/0> (pو کاهش ضربان قلب (01/0>p) در گروه OVX+E در مقایسه با گروه OVX شد. تزریق بیکوکولین تغییر معنی‌داری در فشارخون گروه‌های OVX و OVX+E ایجاد نکرد در حالی که ضربان قلب را در هر دو گروه افزایش داد. میزان افزایش در گروه OVX+E به طور معنی‌داری بیشتر از OVX بود (05/0p