تأثیر غلظت اکسین و نوع قلمه بر ریشه‌زایی قلمة پایه‌های نماگارد، سنت‌جولین A، تترا و GF677

به‌منظور ازدیاد رویشی پایه‌های نماگارد، سنت­جولین A، تترا و GF677 از طریق کشت قلمه، دو آزمایش جداگانه به‌صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایۀ کاملاً تصادفی به اجرا درآمد. قلمه‌های نیمه‌چوبی در اواخر مرداد از پایه‌های مورد نظر تهیه شده و با غلظت‌های صفر، 1500، 2000، 2500 و 3000 میلی‌گرم در لیتر IBA تیمار شدند. قلمه‌ها در بستر کشت پرلیت و در گلخانۀ مجهز به سیستم مه‌پاش کشت شدند. در آذرماه قلمه‌های چوب سخت از پایه‌های مذکور تهیه و با IBA به غلظت‌های صفر، 2500، 3000، 3500 و 4000 میلی‌گرم در لیتر تیمار شده و در بستر کشت دارای پاگرما کشت شدند. پس از گذشت دو ماه، صفات تعداد و طول ریشه و نیز درصد ریشه‌زایی ثبت شد. نتایج نشان داد که قلمه‌های نیمه‌چوبی GF677 و پس از آن نماگارد و تترا بیشترین تعداد ریشه و بیشترین درصد ریشه‌زایی را داشتند. طول ریشه در این سه پایه اختلاف معناداری با یکدیگر نداشت. کمترین ریشه‌زایی متعلق به پایۀ سنت‌جولین A بود. غلظت‌های 2000، 2500 و 3000 میلی‌گرم در لیتر IBA مناسب‌ترین غلظت برای قلمه‌های نیمه‌چوبی بود. قلمه‌های چوبی GF677 با تیمار 4000 میلی‌گرم در لیتر IBA بیشترین تعداد ریشه و درصد ریشه‌زایی را به خود اختصاص دادند. قلمه‌های چوبی تترا اصلاً ریشه‌زایی نشان ندادند. در کلیۀ پایه‌ها درصد ریشه‌زایی قلمه‌های نیمه‌چوبی بیش از قلمه‌های چوبی بود. به‌طور کلی، استفاده از قلمه‌های نیمه‌چوبی پایه‌های مورد آزمایش و تیمار آنها با غلظت‌های 2000 و 2500 میلی‌گرم در لیتر IBA توصیه می‌شود.