تأثیر یک دوره تمرینات تناوبی منتخب بر ترکیب بدنی و کیفیت زندگی دانشجویان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک

مقدمه: سندرم تخمدان پلی کیستیک، شایع ترین اختلال آندوکرین زنان در سنین باروری است. کیفیت زندگی زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک در مقایسه با افراد سالم و حتی در مقایسه با مبتلایان به دیگر بیماری های زنان پایین تر است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر یک دوره تمرینات تناوبی منتخب بر ترکیب بدنی و کیفیت زندگی دانشجویان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه کاربردی از نوع طرح های نیمه تجربی دو مرحله ای (پیش آزمون- پس آزمون) بود که در نیمسال اول 94-1393 بر روی 10 دانشجوی غیر ورزشکار با تشخیص سندرم تخمدان پلی کیستیک انجام شد. افراد مورد مطالعه تمرینات تناوبی منتخب را به مدت 6 هفته، 3 جلسه در هفته انجام دادند. آزمودنی ها با استفاده از پرسشنامه کیفیت زندگی ویژه مبتلایان به سندرم تخمدان پلـی کیسـتیک و اندازه گیری متغیرهای تن سنجی در دوره قبل و بعد از تمرین مورد بررسی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 18) و آزمون های کولموگروف- اسمیرنوف و تی وابسته انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در این مطالعه وزن بدن (040/0=p)، شاخص تودة بدنی (049/0=p) و درصد چربی (041/0=p) پس از تمرین به طور معنی داری کاهش یافت. مقایسه داده ها اختلاف معنی داری را در حیطه اختلات قاعدگی (001/0=p)، وزن (016/0=p)، عاطفی- هیجانی (009/0=p) و نمره کلی کیفیت زندگی (036/0 =p) پس از مداخله نشان داد. نتیجه‌گیری: انجام تمرینات تناوبی می تواند در بهبود کیفیت زندگی زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک مؤثر باشد.