مقایسۀ اثر تمرین در یادگیری حرکات هماهنگ درون‌مرحله و برون‌مرحله در دست و پا

هدف از پژوهش حاضر، مقایسۀ تمرین در یادگیری حرکات هماهنگ درون‌مرحلهو برون‌مرحلۀدست و پا می­باشد. بدین­منظور، 12 دانشجوی دختر از دانشگاه فرهنگیان اصفهان­ (با میانگین سنی 5±22 سال) که هیچ­گونه سابقۀ فعالیت در رشته‌های ورزشی ریتمیک نداشتند، به­صورت تصادفی طبقه‌ای­ انتخاب شدند و به­مدت شش ماه­ تحت­نظر مربی هیپ‌هاپ آموزش دیدند و مهارت­های مختلف هیپ‌هاپ و در­خلال آن، تکالیف مدنظر پژوهش را آموخته و تمرین کردند. شرکت­کنندگان در طول این شش ماه، سه بار به فاصله­های یک، سه و شش ماه، در آزمایشگاه حضور یافتند که هر حضور به­منزلۀ یک سطح مهارتی در نظر گرفته شد و ­هر مرتبه با استفاده از دستگاه تجزیه­و­تحلیل حرکت، از اجرای چهار تکلیف ورزشی درون‌مرحله و برون‌مرحلۀ منتخب با هفت دوربین با فرکانس 60 هرتز به‌­صورت سه­بعدی فیلم­برداری شد. شایان­ذکر است که داده‌های حاصل به کمک برنامه­نویسی در نرم‌افزار مت‌لب، پردازش شده و خطای متغیر اجرای شرکت­کنندگان محاسبه گشت.­ سپس، با استفاده از آزمون تحلیل واریانس، اندازه­گیری­های مکرر در سطح (­­P=0/005)­ تجزیه­و­تحلیل گردید. نتایج نشان می­دهد که تفاوت معنا­داری بین خطای متغیر اجرا در سطوح مهارتی وجود دارد و حرکات هماهنگ در هر سطح، استوارتر از سطح قبل اجرا می­شو­د. بررسی اثر تعاملی الگو، سطح و اندام نیز بیانگر آن است که در تمام سطوح و هر دو اندام، خطای متغیر الگوی برون‌مرحله به­صورت معناداری بیشتر از خطای متغیر الگوی درون‌مرحله می­باشد. درمجموع، یافته­ها حاکی از آن است که تمرین، اجرای الگوهای حرکت درون‌مرحله و برون‌مرحله را در دست­ها و پاها به یک نسبت بهبود می­بخشد.