مقایسۀ کیفیت زندگی زوجین تک‌فرزند با زوجین دارای بیش از دو فرزند در خانواده‌های تهرانی

امروزه بهبود کیفیت زندگی به‌عنوان مفهوم تازه‌تری از سلامتی مطرح‌شده است که به جنبه‌های روان‌شناختی، اجتماعی، عملکردی و جسمی مربوط می‌شود. یکی از رویدادهای برجسته زندگی خانوادگی تصمیم‌گیری درباره تعداد فرزندان است. چراکه این تصمیم بر سبک زندگی و از آن مهم‌تر کیفیت زندگی خانوار مؤثر است. پژوهش حاضر باهدف مقایسۀ کیفیت زندگی زوجین تک‌فرزند با زوجین دارای بیش از دو فرزند در خانواده‌های تهرانی انجام شده است. با توجه به موضوع پژوهش، به‌منظور آزمون فرضیه از روش همبستگی استفاده شد. جامعه موردپژوهش زوجین تک‌فرزند و نیز با بیش از دو فرزند منطقه هفت شهر تهران بود. در این پژوهش نمونه‌گیری به‌صورت هدفمند و در دسترس با حداکثر تنوع انجام شد؛ به‌طوری‌که زوجین تک‌فرزند و زوجین با بیش از دو فرزند سنین، سطوح تحصیلی و طبقات اقتصادی و اجتماعی مختلف انتخاب شدند. روش نمونه‌گیری روش تصادفی ساده است. در پژوهش ما نیز 300 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. پرسشنامه کیفیت زندگی 36 سؤالیSF-36) ) مشهورترین و پراستفاده‌ترین ابزار برای سنجش کیفیت زندگی است که در این پژوهش از آن استفاده شد. نتایج آزمون نشان داد که میان کارکرد جسمی، بهزیستی هیجانی، سلامت عمومی و کارکرد اجتماعی با تعداد فرزندان برای هر دو گروه رابطه برقرار است. نتایج پژوهش ما نشان داد که میان کارکرد جسمی و تعداد فرزندان رابطه وجود دارد و البته این رابطه هم در میان زوجین تک‌فرزند و هم زوجین با بیش از چند فرزند برقرار بوده است.