واکاوی کنش‌های احساسی - عاطفی در درمان اعتیاد مطالعۀ کیفی با روش نظریۀ زمینه‌ای

پژوهش حاضر با هدف واکاوی کنش‌های احساسی – عاطفی در درمان اعتیاد و با استفاده از روش کیفی و استراتژی نظریۀ زمینه‌ای انجام شده است و مشارکت‌کنندگان در پژوهش، بیست و سه نفر از بهبودیافتگان شهر اصفهان هستند. برای گردآوری داده‌ها از تکنیک مصاحبۀ عمیق و مشاهدۀ مشارکتی و به‌منظور تحلیل اطلاعات از سه شیوۀ کدگذاری باز، محوری و گزینشی استفاده شده است. طبق یافته‌های مقاله، در درمان اعتیاد کنش‌های احساسی – عاطفی حول یک مقولۀ هسته به نام «مناسک به مثابۀ بستر کنش‌های عاطفی رهایی‌بخش» و چند مقولۀ اصلی به تفکیک اجزای مدل پارادایمی پژوهش شکل گرفته‌اند که شامل این موارد هستند: درزمینۀ وضعیت علی: ارتباطات عاطفی، حرکات ریتمیک، شخصیت شمن و احساس آزادبودن، درزمینۀ وضعیت زمینه‌ای: مناسک دینی، ایجاد شور و هیجان و برانگیختن احساسات و درخصوص وضعیت مداخله‌گر: موسیقی، شعر، فضا و مکان، عزاداری، ناقلان احساس، عمل – تعامل‌ها، ارتباط معنوی، گرفتن فاز و تعریق زیاد. براساس این نتایج، پیامد اصلی این کنش‌ها نیز درمان جسمی و روحی افراد معتاد است.