کاربرد مدل گزینش برای داده های گمشده در کارآزمایی بالینی مقایسه تزریق وابسته به سن ماکولا تریامسینولون در بیماران استحاله داخل زجاجیه‌ای بیواسیزوماب به تنهایی و همراه با

مقدمه:در این مطالعه مقایسه دو درمان تزریق داخل زجاجیه‌ای بواسیزوماب به تنهایی و یا به همراه تریامسینولون بر حسب داده‌های یک کارآزمایی بالینی تصادفی با استفاده از مدل گزینش برای گمشدگی‌ های آگاهی‌ بخش، صورت گرفت. مواد و روش‌ ها: مدل‌ سازی داده‌ ها در این مطالعه بر اساس اطلاعات 90 بیمار مبتلا به استحاله وابسته به سن ماکولا با یکی از انواع CNV، که قبل از شروع این کارآزمایی بالینی درمانی دریافت نکرده بودند، انجام شد. بیماران به صورت تصادفی در دو گروه تزریق داخل زجاجیه‌ای بواسیزوماب(اواستین) به تنهایی یا توام با تریامسینولون قرار گرفتند. مدل گزینش(برای گمشدگی ‌های آگاهی‌ بخش)، جهت مقایسه‌ اثر درمان‌ های مورد نظر برای این بیماران، با حذف اثر سایر متغیرهای مخدوش‌ گر، برازش داده شد. پیامدهای اصلی مورد بررسی، بهترین دید اصلاح شده و میزان ضخامت مرکزی ماکولا بودند. یافته‌های پژوهش: مدل گزینش برای گمشده‌ های آگاهی‌ بخش، کاهش ضخامت مرکزی ماکولا در تزریق بیواسیزوماب همراه با تریامسینولون را به طور معنی ‌داری بیشتر از کاهش این ضخامت در تزریق بیوسیزوماب به تنهایی گزارش کرد(P=0.026). اثر گروه درمانی بر بهبود بهترین دید اصلاح شده نیز معنی‌دار بود.(P=0.017) بحث و نتیجه‌گیری: در بیماران مبتلا به AMD مرطوب، تزریق داخی زجاجیه‌ای بیواسیزوماب همراه با تریامسینولون نسبت به تزریق بیواسیزوماب به تنهایی، به طور معنی‌ داری در بهبود دید بیماران و کاهش ضخامت مرکزی ماکولا موثرتر است.