اثرات فواصل آبیاری و مقادیر سوپر جاذب بر میزان انتقال مجدد کنجد در شرایط آب و هوایی حمیدیه

به منظور بررسی اثرات فواصل آبیاری و مقادیر مختلف سوپرجاذب بر میزان انتقال مجدد کنجد در شرایط آب و هوایی شهرستان حمیدیه، آزمایشی در سال زراعی 1393 در شهرستان حمیدیه به صورت کرت­های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل فواصل آبیاری در سه سطح (60، 100 و 140) میلی­متر تبخیر از تشت تبخیر کلاس A در کرت­های اصلی و مقادیر مختلف سوپر جاذب در سه سطح (0، 75 و 150 کیلوگرم در هکتار) در کرت­های فرعی بودند. نتایج نشان داد که اثر فواصل آبیاری و سوپر جاذب، باعث افزایش معنی­دار عملکرد دانه، میزان انتقال مجدد، و فتوسنتز جاری گردید. بیشترین عملکرد دانه، انتقال مجدد و فتوسنتز جاری، سهم انتقال مجدد و سهم فتوسنتز جاری از تیمار 100 میلی­متر تبخیر از تشت و 150 کیلوگرم در هکتار سوپر­جاذب بدست آمد. در بررسی برهمکنش فواصل آبیاری و سوپر جاذب، بیشترین عملکرد دانه (1216 کیلوگرم در هکتار) به تیمار100 میلی­متر تبخیر و 150 کیلوگرم در هکتار سوپر­جاذب تعلق گرفت. با توجه به کمبود آب در کشور به نظرمی­رسد تیمار100 میلی­متر تبخیر از تشت وکاربرد 150 کیلوگرم در هکتار سوپر جاذب، افزون بر صرفه­جویی در مصرف آب عملکرد اقتصادی قابل قبولی را نیز تولید می­کند.