اثرات محافظتی عصبی استفادۀ همزمان از اریتروپویتین و پروژسترون در صدمۀ مغزی ناشی از ضربه

مقدمه: آسیب‌های ناشی از ضربه‌های مغزی ممکن است موجب اختلالات عصبی مانند تغییر سطح هوشیاری یا کما، عملکرد غیرطبیعی سیستم حسی- حرکتی و حملات تشنجی گردد. اثرات محافظت عصبی پروژسترون و اریتروپویتین در انواع مختلف صدمات مغزی و ایسکمی مغزی نشان داده شده است. هدف از این مطالعه، بررسی احتمال افزایش اثرات محافظت عصبی پروژسترون و اریتروپویتین بعد از صدمات مغزی است. مواد و روش‌ها: اثرات پروژسترون، اریتروپویتین و یا ترکیبی از این مواد در 54 موش صحرایی نر ویستار که متحمل ضربۀ مغزی شده‌اند مورد بررسی قرار گرفت. در ارزیابی اثر دارو‌ها، از تست رفتاری MNSSی(Modified Neurological Severity Score) و نیز شمارش تعداد نورون‌های تیره (سلول‌های آسیب‌دیده) در نواحی CA1 و CA3 هیپوکمپ استفاده شد. یافته‌ها: نتایج ما نشان داد که میزان نقص عصبی با استفادۀ همزمان پروژسترون و اریتروپویتین، در موش‌های متحمل ضربۀ مغزی افزایش داشت. ارزیابی نورون‌های تیره، کاهش معنی‌داری را در تعداد نورون‌های تیره بعد از به کار‌گیری همزمان پروژسترون و اریتروپویتین در مقایسه با گروه کنترل نشان نداد. نتیجه‌گیری: مطالعۀ ما نشان داد که ترکیب آن‌ها هیچ اثر هم‌افزایی نشان نداد و ممکن است نتایج آسیب‌های ناشی از ضربه‌های مغزی را بدتر کند.