اثربخشی درمان شناختی – رفتاری بر مشکلات روان شناختی و کنترل قند خون کودکان مبتلا به دیابت ملیتوس نوع یک

مقدمه: بیماری دیابت ملیتوس نوع یک یکی از شایع‌ترین اختلالات متابولیکی در دوران کودکی و نوجوانی است که دارای عوارض بلندمدت جسمی و روان شناختی از جمله اضطراب ، افسردگی و مشکلات رفتاری می باشد این عوارض منجر به کنترل ضعیف قند خون و در ننتیجه افزایش سطوح قند خون می‌شود.این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی ـ رفتاری بر مشکلات روان‌شناختی و کنترل قند خون کودکان مبتلا به دیابت ملیتوس نوع یک انجام شد. روش : این پژوهش از روش کارآزمایی بالینی از نوع طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه شاهد بر روی 38 نفر از کودکان مبتلا به دیابت ملیتوس نوع یک انجام شد. این کودکان با نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند ودرگروه مداخله و گروه شاهد به طورتصادفی جایگزین شدند. در این پژوهش از پرسشنامه علائم مرضی کودک فرم والد CSI-4 و آزمایش HbA1C کودکان استفاده شد و 12 جلسه درمان شناختی ـ رفتاری فردی برای آنها اجرا شد. یافته ها: نتایج آزمون فرضیه‌های این پژوهش با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری و تحلیل کوواریانس یک متغیری نشان داد که تفاوت معناداری بین دو گروه مداخله و گروه شاهد از لحاظ تأثیرگذاری درمان    شناختی ـ رفتاری روی متغیرهای مورد مطالعه وجود داشت. به عبارت دیگر درمان شناختی ـ رفتاری موجب کاهش معنادار  (P<0/001)مشکلات روانشاختی و بهبود کنترل قند خون در گروه مداخله نسبت به گروه شاهد شد. نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که درمان شناختی ـ رفتاری می‌تواند به عنوان یکی از مداخلات درمانی اثربخش جدید در حوزه دیابت به خصوص در کودکان دیابتی در کنار سایر درمان‌های موجود به کار رود.