اثربخشی واقعیت درمانی به شیوه گروهی بر حساسیت اضطرابی زنان مبتلا به سندرم روده تحریک‌پذیر

مقدمه: در سال‌های اخیر مفهوم جدیدی که به‌عنوان یک سازه مؤثر در سندروم روده تحریک‌پذیر توجه زیادی را به خود جلب کرده حساسیت اضطرابی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی واقعیت درمانی به شیوه گروهی بر حساسیت اضطرابی زنان مبتلا به سندرم روده تحریک‌پذیر انجام شد. روش: این پژوهش از نوع مطالعات نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش، بیماران زن مبتلا به سندرم روده تحریک‌پذیر مراجعه‌کننده به بیمارستان خاتم‌الانبیاء شهر میانه در فاصله زمانی مهر تا دی‌ماه 1396 بودند که طبق معاینات متخصص گوارش تشخیص قطعی سندرم روده تحریک‌پذیر دریافت کرده بودند. از این جامعه، نمونه‌ای به حجم 30 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. شرکت‌کنندگان دو گروه در مراحل پیش و پس‌آزمون پرسشنامه حساسیت اضطرابی ریس و پترسون (1985) را تکمیل و گروه آزمایش طی 8 جلسه 90 دقیقه‌ای تحت آموزش واقعیت درمانی قرار گرفتند. یافته‌ها: تحلیل داده‌ها نشان داد که به‌کارگیری مبتنی بر واقعیت درمانی بطور معنی‌داری منجر به کاهش میانگین نمرات شرکت‌کنندگان گروه آزمایش در حساسیت اضطرابی (75/0=2, h67/82F=) و مؤلفه‌های ترس از نگرانی بدنی، ترس از نداشتن کنترل شناختی و ترس از مشاهده اضطراب نسبت به گروه کنترل شده است (01/0P