اثر ال-لیزین بر عملکرد رشد، بازماندگی و ترکیب لاشه در بچه ماهی انگشت قد کپور معمولی ((Cyprinus carpio

این تحقیق با هدف ارزیابی اثر مکمل غذایی ال-لیزین بر شاخص‌‌های رشد، بازماندگی و ترکیب لاشه در بچه‌‌ماهی کپورمعمولی (Cyprinus carpio) به‌عنوان ماده جاذب طی یک دوره 45 روزه در تابستان 1391 در کارگاه آموزشی و پژوهشی آبزی‌پروری دانشگاه آزاد اسلامی واحد آزادشهر انجام شد. تعداد 204 عدد بچه‌ماهی کپور معمولی با وزن متوسط 3 ± 12/18 گرم با تراکم 17 عدد در مخازن 500 لیتری توزیع و تغذیه شدند. چهار تیمار با سطوح مختلف ال-لیزین شامل صفر، 5/0، 1 و 5/1 درصد به جیره غذایی تجاری افزوده شد. شاخص‌های رشد و تغذیه شامل وزن نهایی، افزایش وزن بدن، درصد افزایش وزن بدن، ضریب تبدیل غذایی، ضریب رشد ویژه، ضریب چاقی، تولید نهایی، میزان بازماندگی، میزان غذای خورده شده وترکیب لاشه بدن ارزیابی شدند. بر اساس نتایج حاصله تفاوت معنی‌داری در پارامترهای رشد بین تیمارهای آزمایشی وجود داشت (05/0>P). به-طوری‌که بیش‌ترین میزان رشد در تیمار 5/1 درصد ال-لیزین با میانگین وزن 2/6±99/29 گرم مشاهده شد. در برخی پارامترهای تغذیه‌ای نظیر غذای خورده شده روزانه (درصد در روز) و ضریب تبدیل غذایی بین تیمارهای مختلف تفاوت معنی‌داری وجود داشت (05/0>P). بهترین ضریب تبدیل غذایی در تیمار 5/1 درصد ال-لیزین به‌میزان 75/0±3/2 و کمترین میزان غذای خورده شده در تیمار 5/1 درصد به‏مقدار 31/0±04/3 بود. در حالی‌که تفاوت معنی‌داری در بازماندگی ماهیان بین تیمارهای مختلف وجود نداشت (05/0P) به‌طوری‌که بیش‌ترین میزان پروتئین لاشه در تیمار 3 با 1 درصد ال-لیزین و بیش‌ترین میزان چربی در تیمار شاهد به‏دست آمد. در نهایت می‌توان گفت با توجه به وجود تفاوت معنی‌دار در برخی از نتایج به‌دست آمده به نظر می‌رسد اسیدآمینه ال-لیزین در سطح 5/1 درصد می‏تواند در بهبود عملکرد رشد، بازماندگی و ترکیب لاشه در بچه‌ماهی کپورمعمولی موثر واقع شود.