اثر تجویز عصاره هیدروالکلی میوه بادمجان بر شاخص های لیپیدی خون در موش های صحرایی نر دیابتی

مقدمه: دیابت یکی از شایع ترین و پیچیده ترین مشکلات جامعه امروزی است. افزایش دراز مدت(مزمن) گلوکز در بیماری دیابت، علت اصلی اختلال متابولیسم و تغییر شاخص های لیپیدی می باشد. این تحقیق به منظور بررسی اثر عصاره بادمجان بر شاخص­ های لیپیدی خون در موش­ های صحرایی نر دیابتی طراحی و اجرا شده است. مواد و روش ها: در این تحقیق از موش های صحرایی نر استفاده شده که به پنج گروه(6=n): 1) کنترل 2) دیابتی درمان نشده(شاهد) 3، 4 و 5) گروه های دیابتی درمان شده با عصاره هیدروالکلی بادمجان( mg/kg25، 50 و 100) تقسیم شدند. موش های صحرایی با  mg/kg60 استرپتوزتوسین (STZ) به صورت داخل صفاقی دیابتی شدند. در روز پنجم پس از دریافت STZ، حیوانات دارای قند خون بالای  mg/dL200، دیابتی تلقی شدند. گروه شاهد فقط سالین و گروه های دیابتی درمان شده به مدت دو هفته به صورت گاواژ(تجویز دهانی) عصاره بادمجان دریافت کردند. گروه کنترل هیچ گونه دارو یا عصاره­ای دریافت نکرد. در پایان، پس از بیهوشی عمیق با اتر و شکافتن قفسه سینه، به منظور ارزیابی شاخص های لیپیدی از قلب حیوان خون گیری انجام شد و سرم آن جدا گردید. یافته های پژوهش: دوزهای بالاتر( mg/kg100 و 50) عصاره بادمجان باعث کاهش معنی ­دار قند خون در موش های صحرایی دیابتی شد(P<0.001). در موش های صحرایی دیابتی درمان شده، میزان بالای تری گلیسرید، کاهش معنی­ دار نداشت. عصاره بادمجان در دوز  mg/kg50 در موش ­های دیابتی درمان شده به طور معنی ­دار کلسترول تام را کاهش(P<0.05) اما در دوز  mg/kg100 افزایش داد(P<0.001). هم چنین عصاره بادمجان در دوزهای  mg/kg100 و 50 میزان لیپوپروتئین با دانسیته بالا(HDL) را به طور معنی ­دار افزایش داد(P<0.001). بحث و نتیجه گیری: بادمجان با کاهش قند خون،  به نظر می رسد با داشتن ترکیباتی با خاصیت آنتی اکسیدانی و کاهش دادن رادیکال­ های آزاد سبب بهبود برخی از اختلالات شاخص های لیپیدی ناشی از دیابت شده است.