اثر رفتارهای حمایتی- استقلالی معلمان تربیت‌بدنی بر لذت‌بردن از فعالیت بدنی در دختران نوجوان (نقش میانجی نیازهای روانی و انگیزش درونی)

مطابق با نظریة خودمختاری دسی و ریان، هدف این پژوهش بررسی اثر رفتارهای حمایتی- استقلالی معلمان تربیت­بدنی برارضای نیازهای روانی (شایستگی، پیوستگی)، انگیزش درونی و لذت­بردن از فعالیت جسمانی در دختران نوجوان بود. همچنین فرضیة نقش میانجی نیازهای روانی و انگیزش درونی مورد بررسی قرار گرفت. روش پژوهش توصیفی (زمینه­یابی) بود. در یک نمونة 283 نفری از دانش­آموزان دبیرستانی (18-14) سال شهر کرمانشاه، شرکت­کنندگان به پرسش­نامة ادراک رفتارهای حمایتی– استقلالی در زمینة ورزش، پرسش­نامة نیازهای روانی در ورزش، مقیاس انگیزش درونی و پرسش­نامة لذت از فعالیت جسمانی پاسخ دادند. در تجزیه و تحلیل اطلاعات از ضریب همبستگی پیرسون و برای ارائه مدل، از حیطة معادلات ساختاری استفاده شد. یافته­ها نشان داد رفتارهای حمایتی- استقلالی با نیازهای روانی (شایستگی، پیوستگی)، انگیزش درونی و لذت ارتباط مثبت و معنا­داری داشت. نتایج مدل پیشنهادی را از این جهت می­توان تأیید نمود که رفتارهای حمایتی- استقلالی باعث تقویت ارضای نیازهای روانی و انگیزش درونی در تربیت بدنی می­شود که به نوبة خود به افزایش لذت از فعالیت بدنی منجر می­شود. همچنین نقش میانجی نیازهای روانی و انگیزش درونی در ارتباط بین رفتار حمایتی- استقلالی و لذت از فعالیت بدنی تأیید شد. این یافته­ها اهمیت رفتارهای حمایتی- استقلالی از سوی معلمان تربیت­بدنی را در ارتقاء بیشتر انگیزش درونی و لذت از فعالیت بدنی در دختران نوجوان برجسته می­نماید.