اثر سالیسیلیک‌اسید بر بهبود ویژگی‌های مورفوفیزیولوژیک ریحان در شرایط تنش شوری کلریدسدیم

شوری از مهم­ترین و متداول­ ترین تنش ­های محیطی وارده بر گیاهان می­ باشد. از طرفی، سالیسیلیک ­اسید به­ عنوان یک تنظیم کننده رشد گیاهی در القای سازوکارهای افزایش مقاومت گیاه در برابر تنش­ های زیستی و غیرزیستی مؤثر است. بر این اساس، آزمایشی گلدانی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی جهت ارزیابی اثر سالیسیلیک ­اسید بر بهبود شاخص­های مورفولوژیک و فیزیولوژیک ریحان تحت تنش شوری انجام گرفت. محلول­ پاشی سالیسیلیک ­اسید با رقت ­های 1/0، 5/0 و 1 میلی­ مولار در مرحله 6 تا 8 برگی گیاهچه قبل از اعمال تنش شوری انجام شد و سه هفته متوالی ادامه یافت. تنش شوری با آبیاری گیاهان با رقت­ های 20، 40 و 80 میلی­ مولار نمک کلرید سدیم اعمال شد. در مرحله گلدهی، ارتفاع بوته، قطر ساقه، طول و عرض برگ، تعداد برگ و گل ­آذین، وزن تر و خشک برگ، ساقه و ریشه، طول بلندترین گل­ آذین و ریشه، فاصله بین دو میانگره، تعداد گره در شاخه، درصد ماده خشک ساقه، برگ و ریشه درصد نشت الکترولیت برگ، محتوای نسبی آب، شاخص کلروفیل برگ، شاخص سطح برگ و سطح ویژه برگ اندازه­ گیری شد. تنش شوری باعث کاهش طول و عرض برگ، شاخص سطح برگ، تعداد گره در شاخه، قطر ساقه، وزن تر و خشک ریشه، وزن خشک ساقه، سطح ویژه برگ و افزایش نشت الکترولیت و تعداد برگ گردید. در مقابل، مصرف سالیسیلیک ­اسید توانست در کاهش اثرات سوء تنش شوری در بیشتر صفات مورد ارزیابی مؤثر باشد. همچنین، محلول­ پاشی با رقت ­های 1/0 و 5/0 میلی­ مولار سالیسیلیک ­اسید در برابر تنش شوری اثر بهتری داشت. بنابراین، محلول­ پاشی سالیسیلیک­ اسید می­ تواند به­ عنوان راه­کاری برای جلوگیری از اثرات سوء شوری در ریحان توصیه شود.