اثر پوشش و وزن پوشش با دو نوع PCC بر خواص ممانعتی، نوری و زبری کاغذ

هدف این مقاله، بررسی امکان مصرف PCC و اثر وزن پوشش آنها در پوشش‌دهی کاغذ است. در این مطالعه از دو نوع کاغذ پایه کارخانه چوب و کاغذ مازندران (NS و APC)، استفاده شد. دو ترکیب پوشش‌دهی با مواد جامد 25 درصد، شامل پرکننده PCC (100 قسمت)، متصل‌کننده PVA (14 قسمت) و پراکنده ساز (1 قسمت) بود. ترکیب اول جهت افزایش ماتی دارای PCC B102 و ترکیب دوم به منظور بهبود درجه روشنی حاوی PCC 9020 بود. دو میله پوشش‌دهی RDS14 و RDS30 برای وزن‌های پوشش مختلف به کار برده شدند. پس از پوشش‌دهی، نمونه‌ها در شرایط دمای 25 درجه سانتی‌گراد و رطوبت نسبی 54 درصد، خشک شدند. مشخصات فیزیکی و نوری کاغذهای شاهد و پوشش‌دهی شده مانند مقاومت به عبور هوا، ضخامت، جذب آب، درجه روشنی، زردی، ماتی و زبری تعیین گردید. در مقایسه با نمونه‌های شاهد، کلیه نمونه‌های تیمار شده دارای درجه روشنی، ماتی، زردی و مقاومت به عبور هوای بهتری بودند. با این تیمارهای پوشش‌دهی، زبری در سطح کاغذها افزایش یافت و افزایش جذب آب نمونه‌ها به دلیل توسعه مویینگی در بافت پوشش بود. تجزیه واریانس نشان داد که، مصرف PCC 9020 در زبری سطح کلیه کاغذها تاثیر معناداری داشت. در کاغذهای NS تغییر نوع PCC تفاوت معناداری را در درجه روشنی و زبری سطح کاغذ ایجاد کرد، در حالی که در کاغذهای APC نوع PCC اثر معناداری نداشت. تغییر میله پوشش‌دهی در کاغذ APC اثر معناداری بر جذب آب، درجه روشنی و ماتی نمونه‌ها داشت ولی وزن پوشش در کاغذ NS تاثیر معناداری را نشان نداد.