اثر پیش تیمار اسمزی برمؤلفه های جوانه زنی بذر ارقام گوجه فرنگی (Lycopersicom esculentum Mill.)

چکیده           به منظور بررسی اثر پیش تیمار اسمزی بر جوانه­زنی بذرهای گوجه فرنگی، یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان مازندران در سال 1389 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل ارقام گوجه فرنگی ergon،  normaو  ravista و پنج پیش تیمار شامل پلی اتیلن گلایکول (PEG6000)، کلرید پتاسیم (KCl) با غلظت های پنج و10 درصد، آب خالص و تیمار شاهد بود.  نتایج نشان داد که حداکثر طول ریشه­چه و ساقه­چه تحت تیمارهای رقم و پیش تیمار با غلظت 10 درصد پلی اتیلن گلایکول و رقم ergon بدست آمد، اما بیشترین طول گیاهچه در رقم ergon حاصل شد. بیشترین نسبت طولی ریشه به ساقه­چه (R/S) تحت پیش تیمار توسط پلی اتیلن گلایکول با غلظت­های پنج و10 درصد در رقم ergon مشاهده شد. حداکثر نسبت وزن تر و خشک  ریشه­چه به ساقه­چه (R/S) به ترتیب با پرایم نمودن توسط آب خالص و کلرید پتاسیم (KCl) با غلظت های پنج و 10 درصد نتیجه شد. بیشترین تعداد جوانه عادی و تعداد کل بذر جوانه زده به ترتیب در رقم ravista با پیش تیمار آب خالص و پلی اتیلن گلایکول حاصل شد. حداکثر سرعت جوانه­زنی تحت تیمار های رقم و پرایمینگ به ترتیب با پیش تیمار پلی اتیلن گلایکول با غلظت 10 درصد و رقم ergon بدست آمد. بیشترین و کمترین درصد جوانه­زنی به ترتیب در ارقام ravista و norma نتیجه شد. در حالی که حداکثر وزن تر ریشه­چه و ساقه­چه به ترتیب با پیش تیمار کلرید پتاسیم با غلظت 10 درصد حاصل گردید. بیشترین شاخص ویگور یک با پیش تیمار پلی اتیلن گلایکول در غلظت 10 درصد در رقم ravista و کلرید پتاسیم در غلظت پنج درصد در رقم norma و بیشترین شاخص ویگور دو نیز مربوط به پلی اتیلن گلایکول در غلظت پنج درصد در رقم ergon حاصل شد.