ارائة مدل علّی پیش‌بینی باورهای انگیزشی بر‌اساس توانایی‌های فراشناختی با واسطه‌گری خودکارآمدی

با توجه به اهمیت باورهای انگیزشی به‌عنوان یک متغیّر تأثیرگذار در روند آموزش،  ضروری می‌نماید که بیش‌از‌پیش به این موضوع و عوامل پیش‌بینی‌کنندة آن پرداخته شود. در همین راستا، پژوهش حاضر با هدف تبیین رابطۀ علّی بین توانایی‌های فراشناختی، خودکارآمدی و باورهای انگیزشی صورت گرفت. شرکت‌کنندگان شامل 393 نفر از دانشجویان دانشگاه مازندارن در سال تحصیلی 1394-1393 بودند که بر‌اساس روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند‌مرحله‌ای انتخاب شدند. به‌منظور اندازه‌گیری متغیّرهای پژوهش، از پرسشنامه‌های راهبردهای انگیزشی و حالت‌های فراشناختی استفاده شد و برای ارزیابی مدل پیشنهادی، از نرم‌افزار آموس و از روش تحلیل مسیر استفاده شد. براساس یافته‌های به‌دست آمده از تحقیق، با توجه به مقادیر شاخص‌های به‌دست آمده، داده‌ها با مدل تحقیق برازش داشت: 1- توانایی‌های فراشناختی، خودکارآمدی را به‌صورت مثبت و کنترل باورهای یادگیری را به‌صورت منفی پیش‌بینی می‌کند؛ 2- خودکارآمدی قادر است کنترل باورهای یادگیری، جهت‌گیری درونی و بیرونی به هدف و ارزش تکلیف از ابعاد باورهای انگیزشی را به‌صورت مثبت و معنادار و اضطراب امتحان را به‌صورت منفی و معنادار پیش‌بینی کند؛ 3- توانایی‌های فراشناختی از‌طریقِ خودکارآمدی، تمامی ابعاد باورهای انگیزشی را به‌صورت معناداری پیش‌بینی می‌کند. با توجه به نتایج فوق، بدیهی است که افزایش توانایی‌های فراشناختی با افزایش خودکارآمدی و به‌تبع کاهش اضطراب امتحان، افزایش جهت‌گیری درونی و بیرونی به هدف، ارزش تکلیف و کنترل باورهای یادگیری در دانش‌آموزان همراه باشد