ارائه الگوریتمی برای برنامه‌ریزی سفر شخصی گردشگر با درنظرگیری وضعیت ترافیک و پنجره زمانی بازدید (مطالعه موردی: شهر شیراز)

در عصر حاضر، صنعت گردشگری به عنوان یکی از مؤلفه‌های توسعه اقتصادی از اهمیت بالایی در بسیاری از کشورها برخوردار است. از طرف دیگر، با رشد فناوری اطلاعات و ارتباطات (فاوا)، با رویکرد گردشگری الکترونیک و گردشگری هوشمند، راه‌اندازی وب‌سایت‌ها و تولید نرم‌افزارهای موبایلی که به گردشگران در برنامه‌ریزی سفر (بر مبنای سلایق و ترجیحات شخصی یا گروهی آن‌ها، مشخصات جاذبه‌های گردشگری و وضعیت ترافیک شبکه معابر در یک مقصد گردشگری) کمک می‌کند، برای توسعه گردشگری و تقویت توان رقابتی مقاصد گردشگری، مورد توجه قرار گرفته است. از دیدگاه پژوهش عملیاتی، چالشِ برنامه‌ریزی سفر شخصی گردشگر، یک مسئله بهینه‌سازی به نام مسئله جهت‌یابی است که با مدل‌سازی و حل آن، برنامه سفر بهینه برای یک مقصد گردشگری شامل توالی بازدید برخی از نقاط جاذبه گردشگری طوری طراحی می‌شود که ضمن رعایت محدودیت‌های گوناگون، امتیاز کسب شده بیشینه گردد. این تحقیق با دیدگاهِ پژوهش عملیاتی از نظر روش، توصیفی – تحلیلی و از نظر هدف، توسعه‌ای است. در این مقاله یک روش فراابتکاری جستجوی محلی تکرارشونده، برای حل مسئله جهت‌یابی با وابستگی زمانی و پنجره‌های زمانی پیشنهاد شده است. این الگوریتم حل بر مبنای تعدادی ساختار همسایگی خاص طراحی شده برای بهبود موضعی جواب عمل می‌کند که در مرحله جستجوی محلی آن از حرکت‌های درج، جابجایی و تعویض استفاده شده است. در این پژوهش، برای در نظرگیری شرایط تراکم و تأخیر ترافیک بر روی زمان سفر شبکه معابر، زمان سفر کمان‌های شبکه به صورت متغیر گسسته و تابعی از ساعت روز درنظر گرفته شده است. الگوریتم پیشنهادی در زبان برنامه‌نویسی ++C پیاده‌سازی شده و جهت ارزیابی کارایی آن، بر روی یک پایگاه داده واقعی از شهر شیراز (که از طریق مطالعات میدانی و کتابخانه‌ای جمع آوری شده است)، اجرا شده است. براساس ارزیابی نتایج مطالعه موردی، کیفیت بالای جواب و زمان حل مناسب، از نقاط قوت روش پیشنهادی این تحقیق محسوب می‌گردد.