ارتباطات سازمانی در جامعه اطلاعاتی: اثربخشی تکنولوژی‌های نوین ارتباطات و اطلاعات در کارآیی ارتباطاات سازمانی (در سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران)

در دنیای امروز، تکنولوژی های ارتباطی واطلاعاتی (ICTs)، دیگر تنها یک ابزار کارنیست بلکه زمینه تحولات شگرفی را در سازمان‌ها فراهم کرده است. از جمله این تحولات، تغییر در شیوه‌های ارتباطات در سازمان می‌باشد که در خدمت توسعه و پرورش انسان‌ها قرار گرفته و با تلفیق قابلیت‌ها و ظرفیت‌های ارتباطی در افراد می‌تواند به توانمندی و بهره‌وری ارتباطی منجر گردد و کارآیی ارتباطات را در سازمان افزایش دهد. در خصوص تاثیر ICTs در سازمان‌های طی سه دهه گذشته، مطالعات زیادی انجام گرفته که امروزه با تحول در گونه‌های تکنولوژی‌های ارتباطات و اطلاعات و تغییر در مصادیق و توانمندیهای آنها، تعمیم یافته‌های این تحقیقات کاهش یافته است. به همین لحاظ در این مقاله سعی شده است تا ضمن تبیین نتایج تحقیقات گذشته، براساس مصادیق نوین اثربخشی تکنولوژی‌های ارتباطی و اطلاعاتی نظیر اینترنت، اکسترانت، پست الکترونیکی، تله کنفرانس‌ها و غیره بر متغیرهای ساختار اجتماعی (شامل پیچیدگی، رسمیت) و ساختار فیزیکی (شامل استقلال فعالیت‌ها از مکان و زمان) میزان کارآیی ارتباطاات در سازمان بررسی شود؛ و مدلی جامع جهت انسجام بخشیدن به ادبیات این موضوع در حوزه تئوری ارتباطات سازمانی طراحی و تبیین گردد. به منظور تکمیل هدف تحقیق، این مطالعه در واحدهای اجرایی سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران اجرا گردید که دسترسی به تکنولی‌های ارتباطی و اطلاعاتی داشتند و آن را به کار می‌بردند. اطلاعات جمع‌آوری شده از این سازمان با استفاده از نرم‌افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد و فرضیه‌های مبتنی بر مدل تحیق مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج تحلیل تجربی نشان دادند که داده‌ها بر روی تکنولوژی‌های ارتباطی و اطلاعاتی موجود در این سازمان می‌توانند به ترتیب از طریق کاهش رسمیت، عدم وابستگی فعالیت‌ها به زمان و مکان و کاهش پیچیدگی در سلسله مراتب سازمانی بر توانمندسازی ارتباطی کارکنان موثر واقع شوند و کارآیی ارتباطات سازمانی را افزایش دهند