ارتباط میزان ناتوانی با نوع مفاصل درگیر در بیماران مبتلا به استئوآرتریت

Keywords: Osteoarthritis, Pain, Bone Development, Joints چکیده زمینه : استئوآرتریت با تخریب پیش رونده غضروف مفصلی و رشد استخوانی در لبه های مفصل مشخص می شود و یکی از مهم‎ترین مشکلات سلامتی و شایع‎ترین علت گزارش شده ناتوانی در طول عمر است. هدف : مطالعه به منظور جهت تعیین درد و ناتوانی در بیماران استئوآرتریت و مقایسه ناتوانی در مفاصل اندام فوقانی و تحتانی انجام شد. مواد و روش‎ها : این مطالعه مقطعی بر روی 200 بیمار مبتلا به استئوآرتریت که به صورت متوالی در سال 1380 به درمانگاه روماتولوژی کرمان مراجعه و تشخیص استئوآرتریت برای آنها داده شد، انجام گرفت. جهت ارزیابی ناتوانی از Clinical Health Assessment Questionnaire استفاده شد که توسط پژوهشگران برای بیماران ایرانی استاندارد شده بود. برای تحلیل داده‎ها از آزمون‎های چند متغیره MANOVA ، آنالیز واریانس General Linear Modern ، مجذور کای و کروسکال والیس استفاده شد. یافته‎ها : شاخص ناتوانی در بین گروه‎های مختلف اندام فوقانی و تحتانی تفاوت معنی‎دار آماری داشت(001/0=p). اما بین جنسیت، میزان تحصیلات و وضعیت تأهل با ناتوانی ارتباطی مشاهده نشد. میانگین سنی افراد در بین گروه‎های مختلف مفصلی در حد معنی‎دار بود. سن افراد با شاخص ناتوانی همبستگی آماری مثبتی داشت (01/0=p و 17/0=r). آنالیز واریانس چند متغیره، تفاوت آماری معنی‎داری را بین گروه‎های مختلف مفصلی در حضور سن به عنوان عامل همراه نشان داد (0001/0=p). نتیجه‎گیری : درگیری چند مفصل در استئوآرتریت، عامل خطری برای ناتوانی محسوب می شود و ناتوانی در سنین کهولت افزایش می یابد.