ارزیابی بافت شناسی انواع سلول های ماستوسیت در فلاپ پوستی به کمک سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان از طریق فاکتور رشد بیو لوژیکی

سابقه و هدف: فلاپ پوستی از روش های شایع در جراحی پلاستیک است. از عوارض فلاپ های پوستی، نکروز فلاپ، پس از جراحی است. هدف از این مطالعه بررسی اثر سلول های مزانشیمی مغز استخوان (BM-MSCs) و عصاره جنین جوجه (CEE)بر ماست سل ها در فلاپ پوستی تصادفی در موش صحرایی می باشد. مواد و روش­ها: در این مطالعه تجربی 40 سر موش صحرایی نر نژاد آلبینو ویستار به وزن 300-250 گرم، به چهار گروه 10 تایی (کنترل، CEE /BM-MSCs، CEE و BM-MSCs) تقسیم شدند. فلاپ پوستی (mm80×30) در پشت حیوانات ایجاد شد. روز جراحی روز صفر و مداخله درمانی در همین روز انجام شد. سلول های بنیادی مزانکیمال از مغز استخوان موش صحرایی استحصال و تزریق شد. CEE از جنین 9روزه جوجه مرغ نژاد مرندی تهیه شد. روز هفتم بعد از عمل جراحی، نمونه هاجهت ارزیابی انواع  , وتعداد کل ماست سل (نوع 1 تا 3)در خط انتقالی برداشته شد. یافته ها: تفاوت بین میانگین تعداد ماست سل های نوع 1(1/91±3/67) (0/099p=)، نوع 3 (1/47±1/9) (0/384p=) در گروه های مختلف مطالعه معنی دار نبود، امادر نوع 2 (1/42±2/27)، در گروه های مختلف مطالعه به لحاظ آماری معنی دار بود (0/005p=). همچنین تفاوت معنی دار آماری بین میانگین تعداد کل ماست سل ها (0/84±2/32) در گروه دریافت کننده BM-MSCs با سایر گروه ها تجربی دیده شد(0/001p=). نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه افزایش ماست سل نوع 2، بهبود  عروق کوچک و کاهش نوع 3 موجب کاهش اسکار و فیبروز می شود