ارزیابی تأثیر ایوانیک و زایکوترم بر حساسیت رطوبتی و پتانسیل شیارشدگی مخلوط‌های ماستیک درشت‌دانه

عملکرد رویه‌های آسفالتی در برابر عوامل محیطی از جمله رطوبت حائز اهمیت است و بسیاری از خرابی‌ها تحت تأثیر مستقیم ورود آب به جسم روسازی و تضعیف اتصال بین قیر و سنگدانه به وجود می‌آید. از طرفی مخلوط‌ آسفالتی با استخوان‌بندی سنگدانه‌ای (SMA) نوعی مخلوط آسفالتی گرم با اسکلت درشت‌دانه و درصد بالای قیر و فیلر می‌باشد که به خاطر ریزش قیر، نیاز به استفاده از افزودنی‌ها می‌باشد. بنابراین هدف این تحقیق بررسی آثار نانومواد بر حساسیت رطوبتی مخلوط‌های آسفالتی SMA است. در این پژوهش از مصالح آهکی، قیر70/60، دو افزودنی ایوانیک دگوسا (TEGO Addibit L300) به میزان 15/0، 25/0 و 35/0 درصد و زایکوترم (Zycotherm) به میزان 05/0، 1/0 و 15/0درصد وزنی قیر استفاده شده است. آزمایشات مدول برجهندگی، کشش غیرمستقیم، آب جوشان و خزش دینامیکی روی نمونه‌های آسفالتی به منظور کنترل حساسیت رطوبتی و پتانسیل شیارشدگی انجام گرفته است. نتایج آزمایشات نشان می‌دهد که مواد ضد عریان‌شدگی ایوانیک تا 6 درصد و زایکوترم تا 16 درصد باعث بهبود عملکرد مخلوط‌های آسفالتی SMA در مقابل رطوبت می‌شود. افزودن زایکوترم (15/0درصـد وزنی قیر) به مخلوط آسفالتی نیز باعث بهبود مقاومت شیارشدگی می‌شود. همچنین در تحلیل و مقایسه این دو ماده به این نتیجه می‌رسیم که تأثیر نانو ماده زایکوترم در بهبود خواص رطوبتی و عملکردی مخلوط نسبت به ایوانیک مطلوب‌تر است.