ارزیابی تأثیر تنش خشکی ناشی از پلی اتیلن گلایکول 6000 بر شاخص‌های جوانه‌زنی لاین‌های جو (Hordeum vulgare L.)

به‌منظور بررسی تأثیر تنش خشکی ناشی از پلی اتیلن گلایکول بر شاخص‌های جوانه‌زنی لاین‌های جو، آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملأ تصادفی با سه تکرار در سال 1396 در آزمایشگاه پژوهش و زیست فناوری (بیوسنتر) دانشگاه زابل انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل تنش خشکی در سه سطح (صفر (شاهد)، 25 و 50 درصد) که با استفاده از محلول پلی اتیلن گلایکول (PEG) 6000 اعمال شده بود و 10 لاین هاپلوئید مضاعف جو حاصل از دو واریته Nure وTremois بود. شاخص-های درصد و سرعت جوانه‌زنی، طول ریشه‌چه و ساقه‌چه، وزن خشک ریشه‌چه و ساقه‌چه، شاخص طولی و شاخص وزنی قدرت مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس بیانگر اثر معنی‌دار سطوح تنش خشکی و لاین‌ها و برهم‌کنش آنها بر تمامی مؤلفه‌های جوانه‌زنی (درصد و سرعت جوانه‌زنی، طول ریشه‌چه و ساقه‌چه، وزن خشک ریشه‌چه و ساقه‌چه و شاخص طولی و وزنی قدرت) بود. نتایج نشان داد درصد و سرعت جوانه‌زنی با افزایش غلظت پلی اتیلن گلایکول به‌طور معنی‌داری کاهش یافت و بیشترین درصد (100 درصد) و سرعت جوانه‌زنی (38/32 جوانه در روز) از لاین شماره 2 و عدم تنش خشکی حاصل گردید. همچنین به منظور گروه‌بندی لاین‌ها براساس شاخص‌های جوانه‌زنی، از تجزیه خوشه‌ای به روش s Ward̕ استفاده گردید که لاین‌ها در 2 گروه مجزا قرار گرفتند. به‌طور کلی لاین شماره 2 با داشتن بالاترین درصد جوانه‌زنی، سرعت جوانه‌زنی و شاخص طولی قدرت نسبت به سایر لاین‌های مورد بررسی متحمل‌ترین لاین بود.