ارزیابی تأثیر نگهداری در آب بر چسبندگی کامپوزیت به مینای لیزرشده با Er:YAG

  مقدمه: مطالعۀ حاضر با هدف بررسی اثر نگهداری در آب بر استحکام باند ریزکششی ادهزیوهای Etch and Rinse دو ‌ مرحله ‌ ای به مینای درمان ‌ شده با لیزر Er:YAG طراحی شده ‌ است.   روش بررسی: اسلپ ‌ های 2 ×8×8 میلی ‌ متر از انسیزورهای انسانی تهیه شدند و سپس این اسلپ ‌ ها به ‌ صورت تصادفی در6 گروه قرار گرفتند. سطح مینای 3 گروه توسط لیزر Er:YAG درمان شدند. پس از آماده ‌ سازی سطوح مینایی تمام نمونه ‌ ها با اسید ‌ فسفریک 37 درصد، نمونۀ کامپوزیتی از Z250 توسط ادهزیو Single Bond 2 به آن ‌ ها باند شدند سپس نمونه ‌ ها براساس مدت ‌ زمان نگهداری در آب در 3 گروه قرار گرفتند: 24 ساعت (فقط جهت تکمیل پلیمریزیشن)، 6 و 12 ماه. استحکام کششی نمونه ‌ ها در دستگاه universal testing machine با سرعت mm/min 5/0 بررسی و اعداد برحسب مگاپاسکال (و بر اساس متوسط عدد هر نمونۀ حذف ‌ شده) گزارش شدند. پس از تخمین میانگین Mean و SD ، داده ‌ ها توسط آزمون two-way ANOVA و آزمون تکمیلی Tukey HSD آنالیز شدند(05/0= α).   یافته ‌ ها: آنالیز Two-way ANOVA نشان داد که اثر فاکتور اصلی زمان نگهداری در آب از ‌ نظر آماری معنی ‌ دار بود(001/0 P < ) ولی اثر لیزر تفاوت معنی ‌ داری را نشان نداد(05/0 P > ) . اثر متقابل زمان نگهداری در آب و لیزر، تفاوت معنی ‌ داری را نشان داد( 001/0= P ) . آزمون تکمیلی Tukey HSD نشان داد که بین گروه ‌ های نگهداری ‌ شده در آب تفاوت آماری معنی ‌ داری وجود دارد.   نتیجه ‌ گیری: استحکام باند ریز ‌ کششی ادهزیو به سطوح مینایی لیزر ‌ شده و بدون لیزر، تفاوت آماری معنی ‌ داری نداشتند. با ‌ این ‌ حال اثر مدت ‌ زمان نگهداری در آب، معنی ‌ دار بود. بدین ‌ ترتیب با افزایش زمان نگهداری، استحکام باند کاهش می ‌ یابد.