ارزیابی توانایی مدل پنج عاملی فاما و فرنچ در پیش‌بینی بازده سهام ارزشی و رشدی

هدف این پژوهش بررسی توانایی مدل‌ پنج عاملی فاما و فرنچ (2013) در پیش‌بینی بازده سهام پرتفوی‌های ارزشی و رشدی در ‌شرکت‌های پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران می‌باشد. بدین منظور، نمونه‌ای مشتمل بر 238 شرکت طی سال‌های 1382 الی 1392 به روش نمونه‌گیرى حذف سیستماتیک انتخاب گردید. روش تحقیق کتابخانه‌ای و همبستگی با استفاده از رگرسیون چندمتغیره می‌باشد. در این تحقیق برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی و برای آزمون فرضیه‌های تحقیق، از رویکرد رگرسیون دو مرحله‌ای فاما و مک‌بث (1973) در قالب نرم‌افزار Eviews8 استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که تأثیر عوامل بازار، اندازه و سودآوری بر صرف ریسک، در ‌شرکت‌های ارزشی معنادار است اما در ‌شرکت‌های رشدی تأثیر همه پنج عامل (بازار، اندازه، رشد، سودآوری و سرمایه‌گذاری) بر صرف ریسک معنادار می‌باشد. همچنین نتایج حاکی از آن است که این تأثیر در ‌شرکت‌های رشدی نسبت به ‌شرکت‌های ارزشی در بورس اوراق بهادار تهران قوی‌تر است.