ارزیابی میزان و چگونگی آگاهی مدیران رسانه‌ها از زلزله و مدیریت آن

رسانه‌ها به‌عنوان بخشی اطلاع‌رسان و آگاهی‌بخش، در ارتباط با مخاطبان و افکار عمومی می‌توانند نقشی اثرگذار در کنترل مخاطرات و مدیریت بحران ایفا کنند. چگونگی انتشار این اطلاعات و اخبار به همان ترتیب که در تصمیم‌گیری‌ها و واکنش‌های مدیریتی، امدادرسانی و ایجاد آرامش و ثبات مؤثرند، توانایی ایجاد شایعات، ترس، خشونت و بی‌نظمی را نیز دارند. از این‌رو مدیران بحران و اصحاب رسانه‌ در چنین شرایطی باید توان تحلیل و تطابق آدمیان با اطلاعات پیرامونی آنها را داشته باشند.این پژوهش با هدف ارزیابی میزان آگاهی مدیران رسانه‌ها از زلزله و تبیین نقش آنها در مدیریت بحران این مخاطرۀ طبیعی و نیز افزایش ضریب ایمنی سازمان‌های رسانه‌ای کشور در برابر زلزله از طریق تقویت آگاهی مدیران و توانمندسازی آنها برای برنامه‌ریزی، تصمیم‌گیری و اجرای برنامه‌های افزایش فرهنگ ایمنی در برابر زلزله انجام گرفت. حساس‌سازی مدیران رسانه‌ها برای اتخاذ رویکردها، راهبردها و برنامه‌های اجرایی رسانه‌ای در مواجهه با زلزله از دیگر اهداف این پژوهش بود.بدین منظور جامعۀ آماری شامل 46 رسانه اعم از رسانه‌های مکتوب، دیداری و شنیداری و نیز خبرگزاری‌ها از طریق تمام‌شماری تعیین و پرسشنامه‌ای طراحی شد که با روش مصاحبۀ عمیق با مدیران رسانه‌ها انجام گرفت. تحلیل یافته‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS مبین آن است که: رسانه‌ها به‌عنوان بخشی اطلاع‌رسان و آگاهی‌بخش، در ارتباط با مخاطبان و افکار عمومی می‌توانند نقشی اثرگذار در کنترل مخاطرات و مدیریت بحران ایفا کنند. چگونگی انتشار این اطلاعات و اخبار به همان ترتیب که در تصمیم‌گیری‌ها و واکنش‌های مدیریتی، امدادرسانی و ایجاد آرامش و ثبات مؤثرند، توانایی ایجاد شایعات، ترس، خشونت و بی‌نظمی را نیز دارند. از این‌رو مدیران بحران و اصحاب رسانه‌ در چنین شرایطی باید توان تحلیل و تطابق آدمیان با اطلاعات پیرامونی آنها را داشته باشند.این پژوهش با هدف ارزیابی میزان آگاهی مدیران رسانه‌ها از زلزله و تبیین نقش آنها در مدیریت بحران این مخاطرۀ طبیعی و نیز افزایش ضریب ایمنی سازمان‌های رسانه‌ای کشور در برابر زلزله از طریق تقویت آگاهی مدیران و توانمندسازی آنها برای برنامه‌ریزی، تصمیم‌گیری و اجرای برنامه‌های افزایش فرهنگ ایمنی در برابر زلزله انجام گرفت. حساس‌سازی مدیران رسانه‌ها برای اتخاذ رویکردها، راهبردها و برنامه‌های اجرایی رسانه‌ای در مواجهه با زلزله از دیگر اهداف این پژوهش بود.بدین منظور جامعۀ آماری شامل 46 رسانه اعم از رسانه‌های مکتوب، دیداری و شنیداری و نیز خبرگزاری‌ها از طریق تمام‌شماری تعیین و پرسشنامه‌ای طراحی شد که با روش مصاحبۀ عمیق با مدیران رسانه‌ها انجام گرفت. تحلیل یافته‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS مبین آن است که: 1. میزان آگاهی مدیران رسانه‌های بررسی‌شده از پدیدۀ زلزله، مطلوب است و آنان نحوۀ مواجهۀ صحیح با زلزله را می‌دانند؛ 2. میزان آگاهی مدیران رسانه‌های بررسی‌شده از مدیریت بحران، قوانین و آیین‌نامه‌های مربوط به آن کم است؛  3. با اینکه اکثر مدیران رسانه‌های بررسی‌شده وقوع یک زلزلۀ بزرگ را تجربه کرده‌اند یا در پوشش خبری آن نقش داشته‌اند، به مدیریت و کنترل پیامدهای سوء ناشی از زلزله توسط رسانه‌ها باور ندارند؛ 4. ساختمان اکثر رسانه‌های بررسی‌شده در برابر زلزله، ناایمن است و مقاوم‌سازی نشده‌اند. همچنین مهم‌ترین چالش مدیران رسانه‌های بررسی‌شده در اقدام نکردن به مقاوم‌سازی ساختمان رسانه، موانع حقوقی، مالکیتی و نیز مسائل مالی است. 5. بیشتر مدیران رسانه‌ها به موضوع مقاوم‌سازی غیرسازه‌ای در فرایند مدیریتی خود توجه نداشته‌اند. 6. بیشتر مدیران رسانه‌ها، اقدامات عملی و مؤثری را در زمینۀ آمادگی کارکنان خود برای مواجهه با زلزله انجام نداده‌اند.