ارزیابی نیازهای آموزشی حرفه‌ای مربیان کشاورزی مراکز آموزش کشاورزی استان‌های مازندران و گلستان با استفاده از مدل بوریچ

هدف این تحقیق، ارزیابی نیازهای آموزشی حرفه‌ای مربیان کشاورزی می‌باشد. این تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی است. مربیان کشاورزی مراکز آموزش کشاورزی استان‌های مازندران و گلستان جامعه آماری این تحقیق را تشکیل می‌دهند (104N =) که در نهایت 89 پرسشنامه جمع‌آوری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت (89n=). روایی صوری پرسشنامه با کسب نظرات استادان ترویج و آموزش کشاورزی مورد بررسی و اصلاحات لازم صورت گرفت. پایایی پرسشنامه (24 صلاحیت‌ حرفه‌ای مربیان) نیز با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ برابر 81/0 به‌دست آمد. برای ارزیابی نیازهای آموزشی مربیان از مدل ارزیابی نیازهای آموزشی بوریچ استفاده شده است، بدین منظور، 24 صلاحیت حرفه‌ای که از مرور ادبیاتی تحقیق حاصل شده بود با توجه به «میانگین وزنی نمرات تفاوت» (MWDS) برای مربیان کشاورزی رتبه‌بندی شدند. نتایج توصیفی، نیازهای آموزشی مربیان را به‌ترتیب اولویت، آشنایی با اینترنت، آشنایی با روش‌های ارزشیابی، ایجاد و هدایت انگیزه یادگیری در فراگیران و آشنایی با روش حل‌مسأله نشان می‌دهد. نتایج حاصل از همبستگی اسپیرمن نشان می‌دهد که بین متغیرهای سن، سابقه تدریس کشاورزی و تعداد دوره‌های ضمن‌خدمت گذرانده با میزان نیازهای آموزشی رابطه معنی‌داری وجود دارد. شایان ذکر است که بین میانگین‌های میزان نیاز آموزشی در رابطه با فصل پیشنهادی برای آموزش ضمن‌خدمت نیز تفاوت معنی‌داری مشاهده شد.