استراتژی های توسعه تکنولوژی اطلاعات و ارتباطات در نظام آموزشی (با تأکید بر تجارب موفق کشورهای آمریکا، استرالیا، هند و ایران)

پژوهش حاضر با هدف بررسی راهبردهای توسعه تکنولوژی اطلاعات و ارتباطات در نظام های آموزشی استرالیا، آمریکا و هند و مقایسه آنها با ایران انجام شده است. سؤال های اساسی آن عبارتند از: (۱) اهداف و خط مشی های کشورهای مورد مطالعه در زمینه فناوری اطلاعات و ارتباطات کدامند؟ (۲) کشورهای مورد مطالعه از چه طرح ها و نوآوری هایی جهت توسعه تکنولوژی اطلاعات و ارتباطات در آموزش و پرورش استفاده کرده اند؟ برای انجام این پژوهش از روش تحقیق توصیفی مبتنی بر تجزیه و تحلیل مقایسه ای براساس روش جرج بردی استفاده شد. داده های تحقیق از طریق مطالعه و بررسی منابع اینترنتی، پایان نامه ها و دیگر تحقیقات انجام شده، مقالات مندرج در مجلات و کتاب ها، سایر اسناد و مدارک موجود در کتابخانه ها و نیز تعامل با متخصصین آموزشی از طریق پست الکترونیکی جمع آوری و سپس تجزیه و تحلیل و طبقه بندی شدند. برخی از یافته های مهم آن به شرح زیر است: کشور آمریکا با هدف کلی آماده کردن دانش آموزان برای قرن ۲۱ اقداماتی مانند طرح مدارس متوسطه مجازی، طرح کلاس درسی هوشمند، زیر ساخت ملی اطلاعاتی در جهت توسعه تکنولوژی اطلاعات و ارتباطات در آموزش و پرورش اقدام کرده است. کشور استرالیا نیز با اهداف دراز مدت به منظور آماده کردن دانش آموزانی خلاق که در استفاده از تکنولوژی اطلاعات و ارتباطات کارا باشند با طرح هایی از جمله پایگاه داده ها برای آموزش و تربیت فنی و حرفه ای، آموزش بین المللی و شبکه منابع در این مسیر گام برداشته است. استراتژی کلان کشور هند تبدیل این کشور به یک قدرت مطرح در تکنولوژی اطلاعات تا سال ۲۰۰۸ است. طرح مطالعات و سواد کامپیوتری، طرح تکنولوژی اطلاعات و ارتباطات در مدارس و طرح مدارس هوشمند از جمله نوآوری های این کشور در زمینه توسعه تکنولوژی اطلاعات و ارتباطات است. کشور ایران نیز به سوی فراهم آوردن محیط یاددهی - یادگیری مبتنی بر تکنولوژی اطلاعات و ارتباطات در جامعه و در نظام آموزش و پرورش حرکت کرده است. پروژه آزمایشی مدارسی هوشمند، تجهیز مدارس و مراکز به رایانه و اتصال به شبکه، پروژه اتوبوس اینترنتی، شبکه آموزشی رشد و طرح مدارس از راه دور از جمله طرح های نوین این کشور است.