استفاده از روش کم ترین مربعات در ایجاد مدل رقومی بارش (DPM)

یکی از مراحل اصلی در مطالعات منابع آب برآورد توزیع مکانی بارندگی در مقیاس‌های زمانی متفاوت می‌باشد. مطالعه بارش به­عنوان یک عنصر بسیار مهم و رکن اساسی در مطالعات بیلان آب و اساس برنامه‌ریزی‌های منابع طبیعی هر کشوری شناخته می‌شود. به­دلیل کمبود ایستگاه‌های باران‌سنجی و نقطه‌ای بودن این ایستگاه‌ها، استفاده از مدلی که علاوه بر مقادیر بارش ایستگاه‌ها از عوامل دیگری همچون توپوگرافی، رطوبت و جهت‌شیب، بارش را درون‌یابی کند، ضروری است. لذا در این پژوهش داده‌های بارش و رطوبت از 9 ایستگاه همدید و 31 ایستگاه باران‌سنجی استان لرستان به­مدت 12 سال آماری اخذ و با استفاده از روش کم­ترین مربعات روابط میان بارش با توپوگرافی و رطوبت به کمک نرم‌افزار Maple استخراج گردید؛ و سپس با اعمال این روابط در محیط GIS به­کمک زبان برنامه‌نویسی پایتون مدل رقومی بارش ایجاد شد. نتایج حاصل از این مدل حاکی از آن بود که میزان بارش از 02/0 تا 6/11 میلی‌متر با مقدار اندازه‌گیری‌شده در ایستگاه‌ها اختلاف دارد. هم­چنین برای سنجش کارایی این مدل، داده‌های بارش در سوم اردیبهشت رادار TRMM[1] را با خروجی این مدل در همین روز مقایسه شد و این نتیجه به­دست آمد که ضریب تعیین برای داده‌های رادار TRMM، 79 درصد و برای مدل رقومی بارش 86 درصد می‌باشد. [1]- Tropical Rainfall Measuring Mission