استفاده از شواهد صحرایی، میکروسکوپی و ژئوشیمیایی در تعیین منشأ آنکلاوهای ماگمایی مجموعه پلوتونیک جبال‌بارز (شرق و شمال‌شرق جیرفت)

مجموعه پلوتونیک جبال‌بارز متشکل از چندین توده‌ نفوذی گرانیتوئیدی است که در شرق و شمال‌شرق جیرفت در جنوب استان کرمان واقع شده‌اند. ترکیب سنگ‌شناسی این مجموعه شامل: گرانودیوریت، کوارتزدیوریت، گرانیت و سینوگرانیت است. اما سنگ نفوذی غالب در این منطقه، گرانودیوریت است. این مجموعه گرانیتوئیدی، آنکلاوهای ماگمایی کروی و بیضوی با ترکیب مونزودیوریت، مونزودیوریت کوارتزدار و دیوریت کوارتزدار دارد. قطر این آنکلاوها از حدود چند میلی‌متر تا ۳۰ سانتی‌متر متغیر است. اندازه کانی‌های تشکیل‌دهنده آنکلاوها در قشر خارجی، ریزتر از مرکز آنکلاو است. دانه‌ریز بودن قشر خارجی آنکلاوها نشانه سرد شدن سریع مذاب سازنده آن در هنگام ورود به داخل ماگمای گرانیتوئیدی میزبان است. حضور آنکلاوهای ماگمایی به همراه شواهدی از حضور بافت‌های غیر تعادلی نظیر: فنوکریست فلدسپار با بافت‌های پویی‌کیلیتیک و آنتی‌پرتیت، خوردگی، تحلیل‌رفتگی و دگرسانی پلاژیوکلازها، حضور لخته‌های مافیک، آپاتیت‌های سوزنی، تیغه‌های پلاژیوکلاز کوچک درون پلاژیوکلازهای بزرگ‌تر و مرز مضرس و کنگره‌های زایده‌دار آنکلاو، همگی آمیختگی ماگمایی را تأیید می‌کنند. همچنین، پلاژیوکلازها زونینگ عادی و در برخی از موارد زونینگ نوسانی نشان می‌دهند که مؤید آمیختگی ماگمایی است. آنکلاوها و سنگ‌های میزبان آنها از لحاظ ژئوشیمیایی نیز با یکدیگر تفاوت‌های در خور توجهی نشان می‌دهند. به این صورت که آنکلاوها غنی از سدیم بوده و گرانودیوریت‌های میزبان از پتاسیم غنی هستند. علاوه بر این، آنکلاوها نسبت به گرانودیوریت‌های میزبان، از عناصر LILE و LREE تهی بوده و از عناصر HREE و Ti غنی هستند. بنابراین، به نظر می‌رسد این دو گروه سنگی شاید از دو ماگمای مختلف منشأ گرفته و در اثر فرآیند آمیختگی و اختلاط ماگمایی در کنار یکدیگر قرار گرفته باشند.