اضطراب در دانشآموزان 12 تا 18 ساله مبتلا به اضافه وزن و چاقی اصفهان

¯چکیده زمینه : چاقی دوران کودکی و نوجوانی یک معضل سلامتی و بهداشتی است که علاوه بر عوارض جسمی، می‌تواند پیامدهای روحی- روانی زیادی از جمله اضطراب در بر داشته باشد که خود می‌تواند تشدید کننده چاقی باشد. هدف : مطالعه به‌منظور مقایسه میانگین نمره اضطراب نوجوانان چاق در مقایسه با گروه شاهد و تعیین ارتباط اضطراب نوجوانان با پیشرفت تحصیلی و همچنین شغل والدین انجام شد. مواد و روش‌ها : این مطالعه مورد- شاهدی در سال 1381 در 266 نوجوان 12 تا 18 ساله انجام شد. نمونه‌ها به روش چند مرحله‌ای به صورت تصادفی از بین دانش‌آموزان مدارس راهنمایی و دبیرستان‌های اصفهان انتخاب شدند. 93 دانش‌آموز دارای اضافه وزن (نمایه توده بدنی بیش از صدک 85 برای سن و جنس) به عنوان گروه مورد و 176 دانش‌آموز با نمایه توده بدنی کمتر از صدک 85 به عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شدند. دو پرسش‌نامه که روایی و پایایی آن پس از بررسی مقدماتی از 50 نفر تأیید شده بود برای تمام نمونه‌ها تکمیل شد. داده‌ها با نرم‌افزار آماری SPSS 11 توسط آزمون‌های آماری t، مجذور کای، آنالیز واریانس و همبستگی پیرسون در سطح معنی‌داری 05/0p< تحلیل شد. یافته‌ها : میانگین نمره اضطراب و وضعیت تحصیلی دو گروه تفاوت معنی‌داری نداشت. ارتباط معنی‌داری بین شغل والدین با میانگین نمره اضطراب و وضعیت تحصیلی دانش‌آموزان به‌دست آمد به‌نحوی که دانش‌آموزان دارای مادر یا پدر کارمند یا فرهنگی از سطح اضطراب کمتر و وضعیت تحصیلی مطلوب‌تری برخوردار بودند(03/0=p). بحث و نتیجه‌گیری : هر چند بسیاری از مطالعه‌های انجام شده در جوامع غربی نشان دهنده بالاتر بودن اضطراب در نوجوانان چاق است، عدم وجود تفاوت معنی‌دار اضطراب در مطالعه حاضر می‌تواند به این دلیل باشد که در جامعه ما هنوز چاقی به عنوان معیاری از سلامتی تلقی می‌شود و در نتیجه نوجوانان از اضافه وزن خود دچار اضطراب نمی‌شوند.