افزایش بازده تولیدمثل ماده بزهای مرخز با زایش‌های متوالی (سه زایش در دو سال)

به منظور ارزیابی عملکرد تولید‌مثلی ماده بزهای مرخز در سیستم افزایش بزغاله‌‌دهی و مقایسه‌ با سیستم سنتی تولید بره، 90 راس ماده بز بالغ در ایستگاه دامپروری سنندج در سه گروه آزمایشی: تیمار اول- دو بار جفت‌دهی در سال با هورمون‌تراپی(سیدر + 400 واحد گنادوتروپین سرم مادیان آبستن)؛ تیماردوم- دو بار جفت‌دهی در سال بدون هورمون-تراپی؛تیمار شاهد- روش طبیعی جفت‌دهی یک بار در سال مورد مطالعه قرار گرفتند. داده‌های نرخ آبستنی، نرخ دو یا چند قلو‌زایی، تعداد بزغاله متولد شده، نرخ بزغاله‌دهی، مجموع بزغاله متولد شده ، مجموع بزغاله از شیر گرفته شده و نرخ زنده‌مانی جمع آوری و با رویه GLM نرم افزار SAS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نرخ زایش و نرخ بزغاله‌دهی ماده بزها در تیمار اول، دوم و شاهد به ترتیب 2، 77/1 و 6/1 و به ترتیب 43/3، 6/2 و 17/2 طی 24 ماه بود که دارای تفاوت معنی‌داری بودند (05/0>P). مجموع بزغاله متولد شده و مجموع بزغاله از شیر گرفته شده و نرخ ازشیرگیری در طول 2 سال در تیمار اول به طور معنی‌داری بیشتر از تیمار دوم و شاهد بود (05/0>P). میانگین مجموع وزن بزغاله متولد شده و میانگین مجموع وزن بزغاله شیرگیری‌شده به ازای هر راس ماده بز در گروه‌های آزمایشی و شاهد به ترتیب 95/2، 62/2 و 39/2 کیلوگرم و 10، 01/8 و 67/7 کیلوگرم بود که تفاوت سه تیمار معنی‌دار بود(05/0>P). درآمد خالص اجرای تیمار تولید‌مثلی و سه بار زایش در دو سال بهتر از تیمار شاهد بود.