الگوی استفاده از تلفن همراه در بین دانشجویان دختر و پسر ساکن در خوابگاه‌های دانشگاه علوم پزشکی یزد در سال 1389

تلفن همراه یکی از پدیده‌های نو ظهور عصر الکترونیک و دنیای دیجیتال است که در دهه اخیر جای خود را بین افراد خانواده به ویژه جوانان در همه جهان، از جمله ایران باز کرده است. تعداد مشترکین تلفن همراه در سراسر جهان از 4/12 میلیون در سال 1990به 3/5 میلیارد تا پایان 2010 رسید و تخمین زده می‌شود نرخ نفوذ این فنآوری در سال 2013 به 95 درصد خواهد رسید. در ایران نیز تعداد کاربران با یک رشد سریع از 3/4 میلیون در سال 2004 به 41 میلیون در سال 2008 رسید و تخمین زده می‌شود تا سال2012 نرخ نفوذ تلفن همراه به بیش از 80 درصد برسد. تلفن همراه می‌تواند دارای آثار اخلاقی و اجتماعی مثبت و منفی باشد ولی اکنون بسیاری از خانواده‌ها بدون توجه به تبعات منفی این فنآوری برای فرزندان خود تلفن همراه تهیه می‌کنند. لذا بر آن شدیم با استفاده از نظریه استفاده و خشنودی، مطالعه‌ای درباره الگوی استفاده از تلفن همراه در بین دانشجویان دختر و پسر ساکن در خوابگاه‌های دانشگاه علوم پزشکی یزد انجام دهیم. این مطالعه توصیفی از نوع مقطعی است. جامعه مورد مطالعه دانشجویان دختر و پسر ساکن در خوابگاه‌های دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد هستند که 245 نفر از آنها به‌طور تصادفی انتخاب شده‌اند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه محقق ساخته‌ای با روایی و پایایی مورد تایید بود. پس از تکمیل پرسشنامه‌ها، داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری اس‌پی‌اس‌اس و آزمون‌های آماری آنوا، کای اسکوآر و تی‌تست مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهند که 53 درصد از دختران و 39 درصد از پسران بعد از ورود به دانشگاه صاحب تلفن همراه شده‌اند (سطح معنی‌داری