اندیشه‌های آرمان‌شهر و پادآرمان‌شهر؛ از دیدگاه صاحبنظران شعر معاصر ایران

آرمان‌شهر، نمادی از یک واقعیت آرمانی و بدون کاستی است. همچنین می‌تواند نمایانگر حقیقتیدست نیافتنی باشد. آﻧﭽﻪ ﻓﺮﻳﺪون ﻣﺸﻴﺮی ﺑﻪ ﻋﻨﻮان آرﻣﺎن ﺷﻬﺮ ﺑﻪ دﻧﺒـﺎل آن  اﺳﺖ ﺷﺎﻣﻞ ﻣﺪﻳﻨﻪای ﺑﺎ وﻳﮋﮔﻲﻫﺎﻳﻲ از ﻗﺒﻴﻞ ﺗﻮﺟـﻪ ﺑـﻪ اﺑﻌـﺎد اﻧـﺴﺎﻧﻲ، ﻋـﺪاﻟﺖ اﺟﺘﻤـﺎﻋﻲ، ﻣﻬﺮورزی و ﻋﺸﻖ ﻣﻴﺎن ﻫﻤﻪی اﻧﺴﺎن‌‌ﻫﺎﺳﺖ و همچنین از عناصرآرمانی اشعار سپهری می‌توان به دیدگاه او با رویکردی عرفانی و عاشقانه اشاره داشت. سهراب سپهری در مجموعه اشعار خود در «هشت کتاب» برای تفسیر آرمان‌شهر  و راه‌های رسیدن به آن از عناصر و مصالح معماری چون خانه، درگاه، اتاق، مسجد و... و مصالحی چون سنگ،گل، خشت و... استفاده کرده است. ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ، ﺗﻼﺷﻲ اﺳﺖ برای بررسی دو ﻣﻔﻬﻮم آرمان‌شهر و ﭘﺎدآرمان‌شهر در ﺷﻌﺮ سهراب سپهری و ﻓﺮﻳـﺪون ﻣـﺸﻴﺮی، و نیز یافتن عناصر آرمانی و پادآرمانی در آثار فریدون مشیری و سهراب سپهری ﺷـﺎﻋﺮان ﻧﺎﻣـﺪار ﻣﻌﺎﺻﺮ. در این پژوهش سعی شده تا هشت کتاب سهراب و کتاب‌های فریدون مشیری را مورد تحلیل و بررسی قرار دهد و دیدگاه شعر معاصر و مولفه‌‌های آن رابه تفسیر کشیده و میزان اثرپذیری از اجتماع و اثربخشی آن را دریابد. و ﺗـﺼﻮﻳﺮی روﺷـﻦ و ﺷـﻔﺎف از آرﻣـﺎنﺧﻮاﻫﻲ این شاعران اراﺋﻪ ﮔـﺮدد. این پژوهش ابتدا به بررسی پیشینة تحقیق و سپس تعریف آرمان‌شهر پرداخته است و آرمان‌شهر را از دیدگاه دو شاعر بزرگ معاصر ایران و همچنین عناصر آرمانی وپادآرمانی را در اشعار بررسی نمودهاست. روش ﭘﮋوﻫﺸﻲ ﻛﻪ در اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﻪ ﻛﺎر رﻓﺘـﻪ به صورت کتابخانه‌ای و تحلیل محتوایی اشعار بر مبنای مطالعات کتابخانه‌ای پرداخته شده است.