بررسی آزمایشگاهی اثرات اسیدهای مختلف بر میزان انحلال سنگ مخزن بنگستان اهواز

در صنعت نفت از تزریق اسیدهای مختلف به روش‌های ماتریکسی و یا شکافت اسیدی به درون سازندهای کربناته به منظور رفع آسیب، افزایش نفوذپذیری، بهبود جریان سیال و بهره‌دهی و بهره‌برداری از مخازن استفاده می‌شود. در این تحقیق از نمونه‌های سنگ مخزن کربناته گروه بنگستان میدان اهواز و اسیدهای کلریدریک معمولی، امولسیونی آلی و هیبریدی استفاده شد و میزان انحلال نمونه سنگ‌ها با گذشت زمان در دماهای 25، 60 و C° 100 اندازه‌گیری و تأثیر پارامترهایی نظیر دما، غلظت و نوع اسید بر روی کاهش وزن و درصد حلالیت نمونه‌های سنگ با هم مقایسه گردید. هدف اصلی از این پژوهش، دست‌یابی به زمان مورد نیاز نگهداری اسید در برابر سنگ مخزن، جلوگیری از آسیب رسانی مجدد و در نهایت انتخاب بهترین نوع سیستم اسید برای انگیزش لایه‌های تولیدی است. نتایج به دست آمده نشان می‌دهد که در دماهای 25، 60 و C° 100، میزان انحلال 50% نمونه سنگ در برابر اسیدهای هیدروکلریدریک 28% و 15% در مقایسه با اسیدهای کندکار امولسیونی 30/70 و 50/50 در مدت زمان بسیار کمتری اتفاق می‌افتد. در مقایسه با قدرت انحلال اسیدهای آلی و هیبریدی مشخص شد که زمان لازم برای انحلال 50% نمونه سنگ مخزن در دمایC° 100 در اسید آلی (اسید استیک 10%) برابر700، در اسیدهای هیبریدی به نسبت‌های 50/50 و 20/80 از اسید کلریدریک 15% و استیک 10%، به ترتیب برابر 25 و 30 دقیقه می‌باشد. نتایج نشان می‌دهد که اسید هیبریدی به نسبت 50/50 از قدرت انحلال بالاتری در عملیات اسید زنی برخوردار بوده و می‌تواند در دماهای بالاتر مؤثر باشد.