بررسی اثرات سیتوتوکسیک نانوذره دی اکسید تیتانیوم (TiO2) بر روی رده سلولی سرطان روده بزرگ (HT29)‌ و آنالیز بیان ژن‌های آپوپتوزی کاسپاز 3 و 9 با استفاده از روش Real Time PCR و فلوسیتومتری

زمینه: امروزه نانوذرات دی اکسید تیتانیوم (TiO2) دارای کاربرد وسیع در زمینه‌های درمانی می‌باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثرات سمیت سلولی آن بر روی رده سلولی سرطان کولون (HT29)‌ و آنالیز بیان ژن‌های آپوپتوزی کاسپاز 3 و 9 بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، اثرات سمیت سلولی نانوذره TiO2 بر روی رده سلولی HT29 در غلظت‌های 125/3، 25/6، 5/12، 25، 50، 100 میکروگرم در میلی‌لیتر توسط روش MTT مورد بررسی قرار گرفت. به دنبال آن، پس از تیمار سلول‌های HT29 با غلظت 50 درصد کشندگی TiO2، میزان بیان ژن‌های کاسپاز 3 و 9 نسبت به ژن مرجع GAPDH با استفاده از روش Real Time PCR بررسی شد. در نهایت به منظور تأیید آپوپتوز از روش رنگ‌آمیزی DAPI و فلوسیتومتری استفاده شد. یافته‌ها: تیمار سلول‌های HT29 با غلظت‌های مختلف TiO2 نشان داد که نانوذره TiO2 در غلظت‌های 50 و 100 میکروگرم در میلی‌لیتر بیشترین مهار تکثیر سلولی را داشته‌اند که از لحاظ آماری معنی‌دار بوده است (05/0P<). همچنین، بیان ژن‌های کاسپاز 3 و 9 در رده سلولی HT29 تیمار شده با نانوذره طی 24 ساعت به ترتیب به میزان (0005/0=P) 13/0±69/2 و (0006/0=P) 29/0±46/3 (0002/0=P) افزایش یافت. همچنین نتایج رنگ‌آمیزی DAPI و فلوسیتومتری نشان داد که سلول‌های HT29 وارد آپوپتوز شده‌اند. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج می‌توان نتیجه‌گیری کرد که در آینده بتوان از نانوذرات TiO2 به عنوان ترکیب دارویی کاندید جهت اهداف دارویی استفاده کرد، اما نیاز به مطالعات بیشتر دارد.