بررسی استئوتومی پروگزیمال تیبیا به روش Lateral closing wedge (کاونتری) همراه با جابجایی قطعه دیستال به قدام و فیکاسیون rigid با T-plate و range of motion سریع

نویسندگان

  • دکتر شهرام شیروانی,
  • دکتر علیرضا رحیم‌نیا,
  • دکتر مرتضی جان‌نثاری,
چکیده مقاله:

Background: The objective of this study was the evaluation of genovarum adjustment and the effect of distal part of osteotomy displacement and comparing it with other methods and determination of its complications. Material and method: A total of 25 knees from 22 patients in 1381-1383 in Baghiatallah Hospital were undergone proximal tibia osteotomy by lateral closing wedge (Coventry) method with rigid fixation by T-plate and rapid range of motion (ROM). In all patients the distal of osteotomy part was displaced about 1 cm to proximal and was fixed rigidly with a T-plate. ROM and 50% weight bearing with 2 crutches were begun at second day after surgery. After 6 weeks both crutches were put away. Patients were visited again at the end of weeks 4, 6, 8, and 16 and tibio-femoral angle and ROM were measured and registered. Every probable complication and ::union:: at any time and patient’s satisfaction and the time of getting back to work were registered at the fourth month. Results: The mean of genovarum was 12 degrees varus before surgery which was adjusted to 6.1 degrees valgus after surgery. The majority of patients were able to walk without crutches at the end of the second month. There was ::union:: in all patients at the end of the third month. At the end of the fourth month all patients got back to previous activities. There was pain in only one patient (2 knees), but it was milder than before and the patient was satisfied. Conclusion: It seems this kind of operation is more advantages than other methods especially non-rigid fixation and casting in patients older than 40 with osteoarthritis and no tolerance to being immobilized in cast and also with high complication risks such as vascular thrombosis.

برای دانلود باید عضویت طلایی داشته باشید

برای دانلود متن کامل این مقاله و بیش از 32 میلیون مقاله دیگر ابتدا ثبت نام کنید

اگر عضو سایت هستید لطفا وارد حساب کاربری خود شوید

منابع مشابه

بررسی استئوتومی پروگزیمال تیبیا به روش lateral closing wedge (کاونتری) همراه با جابجایی قطعه دیستال به قدام و فیکاسیون rigid با t-plate و range of motion سریع

سابقه و هدف: هدف از این مطالعه بررسی اصلاح ژنوواروم و تأثیر جابجایی قسمت دیستال به استئوتومی به قدام (ماکت) و مقایسه آن با روش های دیگر و تعیین عوارض آن می باشد. روش بررسی: 25 زانو از 22 بیمار طی سال های 1381 تا 1383 در بیمارستان بقیه اله تحت جراحی استئوتومی پروگزیمال تیبیا به روش lateral closing wedge (کاونتری) با فیکساسیون rigid با t-plate و محدوده حرکتی (rom: range of motion) سریع قرار گرفتن...

متن کامل

مقایسه تأثیر وضعیت طاق باز و دمر بر وضعیت تنفسی نوزادان نارس مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی حاد تحت درمان با پروتکل Insure

کچ ی هد پ ی ش مز ی هن ه و فد : ساسا د مردنس رد نامرد ي سفنت سرتس ي ظنت نادازون داح ي سکا لدابت م ي و نژ د ي سکا ي د هدوب نبرک تسا طسوت هک کبس اـه ي ناـمرد ي فلتخم ي هلمجزا لکتورپ INSURE ماجنا م ي دوش ا اذل . ي هعلاطم ن فدهاب اقم ي هس عضو ي ت اه ي ندب ي عضو رب رمد و زاب قاط ي سفنت ت ي هـب لاتـبم سراـن نادازون ردنس د م ي سفنت سرتس ي لکتورپ اب نامرد تحت داح INSURE ماجنا درگ ...

متن کامل

بررسی نتایج استئوتومی باز پروگزیمال تیبیا در بیماران مبتلا به دفورمیتی واروس

Background: High tibial open wedg osteotomy is one of the most important modality for treatment of varus deformity in order to correct deformity and improving signs and symptoms of patients with primary degenerative osteoarthritis. The aim of this study was to investigate the results of high tibial open wedge osteotomy in patients with varus deformities.Methods: This retrospective study conduct...

متن کامل

استئوتومی با روش گوه باز پروگزیمال تیبیا: مقایسه آزادسازی در مقابل حفظ رباط طرفی داخلی سطحی (با استئوتومی بالا یا پایین توبرکل تیبیا)

پیش‎زمینه: یکی از درمان‌های رایج برای «انحراف راستای» اندام تحتانی قبل از ۵۰ سالگی استئوتومی پروگزیمال تیبیا است. در روش استئوتومی گوه باز، رباط طرفی داخلی (MCL) نیاز به آزادسازی دارد. هدف از این مطالعه مقایسه عمل استئوتومی گوه باز با و بدون آزادسازی MCL و تعیین اثر احتمالی محل استئوتومی بر ناپایداری والگوس، ارتفاع پاتلا و شیب پشتی پروگزیمال تیبیا بود.مواد و روش‎ها: در یک کارآزمایی بالینی آینده...

متن کامل

پیش‌بینی نتایج جراحی استئوتومی پروگزیمال تیبیا با توجه به اثرات متقابل بافت نرم (یک تجربه با المان محدود)

پیش‎زمینه: استئوتومی بالای تیبیا یک روش معمول برای درمان ناهم‌راستایی محوری اندام تحتانی (بدشکلی‌های واروس-والگوس) است. موفقیت این جراحی به میزان اصلاح محور بارگذاری وابسته است. هدف از این مطالعه شبیه‌سازی جراحی استئوتومی بالای تیبیا  در یک بیمار دارای بدشکلی واروس به منظور بررسی رابطه‌ گوه استئوتومی با تغییرات محور مکانیکی و تغییرات پیکربندی مفصل بود. مواد و روش‎ها: به این منظور یک مدل المان م...

متن کامل

مقایسه دو روش گوه‌ای باز و بسته استئوتومی پروگزیمال تیبیا در استئوآرتریت کمپارتمان داخلی زانو

زمینه: استئوتومی پروگزیمال تیبیا عملی مناسب برای جلوگیری از سیر پیشرونده استئوآرتریت کمپارتمان داخلی زانو، بهبود عملکرد فیزیکی مفصل و کاهش درد بیمار بوده و مورد توافق همگان است. هدف: مطالعه به منظور مقایسه دو روش گوه ای خارجی بسته و گوه ای داخلی باز در استئوآرتریت کمپارتمان داخلی زانو انجام شد. مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی طی سال های 86-1384 در بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) تهران بر روی...

متن کامل

منابع من

با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید

ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده

{@ msg_add @}


عنوان ژورنال

دوره 32  شماره 2

صفحات  115- 119

تاریخ انتشار 2008-06

با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.

کلمات کلیدی

کلمات کلیدی برای این مقاله ارائه نشده است

میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com

copyright © 2015-2023