بررسی امکان سنجی طراحی و استقرار بودجه ریزی عملیاتی در دانشگاه‌های دولتی ایران: (مطالعه موردی دانشگاه تهران)

بودجه‌بندی فرآیند تخصیص منابع محدود به نیازهای نامحدود است و در جهت حداکثر کردن میزان استفاده از منابعی است که معمولاً کمیاب هستند. در مواجهه با این منابع کمیاب، توجه مداوم به برنامه­ریزی و تخصیص منابع  و در ادامه آن بودجه‌بندی، ضرورتی انکار ناپذیر دارد. اهمیت بودجه در دانشگاههایی که اعتبارات خود را از دولت دریافت می­دارند- یعنی دانشگاههای دولتی- به دلیل نقش بسیار مهمی که در جهت دهی علمی و فرهنگی نسل جوان در جامعه بازی می­کنند، بسیار بیشتر است. بدیهی است بودجه‌بندی نادرست، تخصیص منابع را در این عرصه مهم دچار اشتباه کرده و صدمات جدی به کشور در سطح ملی خواهد زد. در این پژوهش نظام بودجه‌بندی در دانشگاههای دولتی کشور شناسایی و با توجه به ایرادات موجود در این نظام، ضرورت استقرار سیستم بودجه‌بندی عملیاتی در دانشگاهها بیان گردید. همچنین با توجه به ادبیات موجود در زمینه بودجه و نیز تجربیات دیگر کشورهای پیشرفته دنیا در زمینه بودجه‌بندی در دانشگاهها، بر لزوم استقرار سیستم بودجه‌بندی عملیاتی با توجه به بکارگیری سیستم بهایابی بر مبنای فعالیت تاکید بیشتری گردید. در انتها،طرحی جهت پیاده‌سازی سیستم بودجه ریزی بر مبنای فعالیت (به عنوان جزئی از سیستم بودجه ریزی عملیاتی) با توجه به بکارگیری سیستم های بهایابی بر مبنای فعالیت در دانشگاه تهران ارائه شد.