بررسی اهمیت محاسبه ضرایب معادله وینلند در سازندهای مخزنی کربناته، مطالعه موردی سازندهای کنگان و دالان، بخش مرکزی خلیج فارس

به منظور برداشت و توسعه میادین هیدروکربوری شناخت هر چه بهتر مخزن امری لازم و ضروری است. معیارهای مختلفی در زون‌بندی مخازن و تفکیک بخش مخزنی به بازه‌های مختلف مورد توجه قرار می‌گیرند. تقسیم مخزن به گونه‌های سنگی مخزنی از جمله روش‌های کاربردی است که می‌تواند معایب روش‌های مرسوم زمین‌شناسی براساس نوع سنگ و لیتولوژی یا رخساره را برطرف سازد. در این مطالعه زون‌بندی انجام شده به روش وینلند با ضرایب استاندارد در سازندهای کنگان و دالان در یکی از میادین هیدروکربوری بخش مرکزی خلیج فارس سبب تعیین 5 گونه سنگی گردید. سپس داده‌های آزمایش تزریق جیوه در 35% اشباع مورد استفاده قرار گرفته و ضرایب معادله وینلند بر اساس این داده‌ها محاسبه شد. با استفاده از معادله جدید، 4 گونه سنگی در این سازندها تعریف گردید. نتایج نشان داد که استفاده از ضرایب استاندارد وینلند سبب ایجاد خطای بسیار زیادی در محاسبات می‌گردد؛ طوری‌که قطر گلوگاه‌ها بیش از سه برابر مقدار واقعی محاسبه می‌شود درحالی که اگر این ضرایب برای هر سازند محاسبه گردد، اختلاف به میزان قابل ملاحظه‌ای کاهش می‌یابد. بنابراین تعیین گونه‌های سنگی با ضرایب معرفی شده سبب افزایش میزان دقت در محاسبات می‌گردد. تطابق داده‌های به‌دست آمده با نتایج حاصل از مطالعه مقاطع نازک نشان می‌دهد که فرآیند دیاژنزی انحلال سبب افزایش تخلخل در گونه‌های سنگی و دولومیتی‌شدن، نقش اساسی در افزایش تراوایی سازندهای مورد مطالعه داشته‌ است.