بررسی تأثیر رهبری آزادمنشانه بر مدیریت بحران با تأکید بر آموزش و بهسازی کارکنان (مطالعۀ موردی: جمعیت هلال‌احمر استان آذربایجان غربی)

مقدمه: هر بحرانی به مدیریت و رهبری نیاز دارد و یکی از انواع سبک‌های رهبری، رهبری آزادمنشانه است که تلاش می‌کند تا با ظهور هم‌زمان، رشد تخصصی کارکنان و بهبود کاری را افزایش داده و از طریق ترکیب گروه‌های کاری و اجتماعی، مشارکت و تصمیم‌گیری و رفتار اخلاقی و دلسوزانه به توسعۀ سازمان کمک کند. یکی از این مؤلفه‌ها، آموزش و بهسازی است. آموزش بر تعالی تمرکز دارد و با دانش، مهارت‌ها و نگرشی ارتباط دارد که افراد به آن نیاز دارند تا شغل فعلی خود را به شیوۀ معمول و با سطح مسئولیت‌های موجود انجام دهند. در این پژوهش، بررسی تأثیر رهبری آزادمنشانه بر مدیریت بحران با تأکید بر آموزش و بهسازی کارکنان در شعب جمعیت هلال‌احمر استان آذربایجان غربی بررسی می‌شود. روش‌: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- کاربردی و جامعۀ آماری نیز تمامی کارکنان شعب جمعیت هلال‌احمر استان آذربایجان غربی (262 نفر) می‌باشند که از این تعداد 159 نفر طبق فرمول کوکران به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع‌آوری اطلاعات از سه پرسشنامۀ محقق‌ساخته رهبری آزادمنشانه، آموزش و بهسازی کارکنان و مدیریت بحران استفاده شد. برای تعیین روایی و اعتبار پرسشنامه از روایی سازه‌ای و ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. داده‌ها، با بهره‌گیری از شیوه‌های آمار توصیفی از قبیل فراوانی، فراوانی تجمعی و نسبی و میانگین اطلاعات تحلیل شدند. در بخش آمار استنباطی نیز از آزمون تحلیل واریانس چند متغیرۀ مانوا و ضریب همبستگی رگرسیون گام به گام استفاده شد. یافته‌ها: براساس یافته‌ها، روابط بین متغیرهایی چون تفکر سیستمی، دستیابی به اهداف، کمک به افراد و تیم‌ها، نمونه‌ای برای دیگران، آزادی بخشیدن، تشویق و حمایت‌ها، روابط بر پایه اعتماد و مدیریت بحران با آموزش و بهسازی کارکنان معنا‌دارست. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج، بین مؤلفه‌های رهبری آزادمنشانه، آزادی بخشیدن بیشترین تأثیر را بر مدیریت بحران با تأکید بر آموزش و بهسازی کارکنان دارد. در ادامه، مؤلفه‌های نمونه‌ای برای دیگران، دستیابی به اهداف، روابط بر پایه اعتماد و کمک به افراد و تیم‌ها به ترتیب بیشترین مقدار بتا و بیشترین تأثیر را بر مدیریت بحران دارند.