بررسی تأثیر سرمایه اجتماعی بر عملکرد نوآورانه: با تأکید بر نقش میانجی انتقال دانش (مطالعه موردی شرکت های دانش بنیان ایرانی فعال در حوزۀ فناوری اطلاعات)

امروزه یکی از عوامل کلیدی بقاء سازمان‌های دانش‌بنیان ارتقاء پیوستة عملکرد نوآورانه سازمان می‌باشد. در این سازمان‌ها نوآوری در عملکرد، سبب حفظ مزیت رقابتی و رشد و توسعة سازمانی می‌گردد. از سوی دیگر، خلق عملکرد نوآورانه مستلزم برقراری ارتباطات اثر بخش و پایدار با کلیة ذی‌نفعان و محیط عمومی سازمان است. سرمایة اجتماعی، شکلی از سرمایه است که سبب تسهیل دسترسی به اطلاعات و منابع حیاتی به منظور ارتقاء عملکرد و استفادة مناسب از فرصت‌های محیطی می‌گردد. پژوهش حاضر به‌دنبال طراحی چارچوبی نظام‌مند در خصوص مفاهیم سرمایة اجتماعی، نقش میانجی‌گری انتقال دانش و عملکرد نوآورانه در ارتباط با هم و در شرکت‌های دانش‌بنیان ایرانی می‌باشد و از این طریق سعی دارد اقدام به گسترش مرزهای دانش موجود در این حوزه نماید. این تحقیق از نوع کاربردی با ماهیت پیمایشی است. داده‌های مورد نیاز برای این تحقیق توسط نمونه‌گیری تصادفی از شرکت‌های دانش‌بنیان فعّال در زمینة فناوری اطلاعات در کشور ایران و به‌وسیلة ابزار پرسشنامه جمع‌آوری شده است. همچنین از روش معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار اسمارت پی.ال.اس1 برای تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده گردیده است. نتایج به‌دست آمده حاکی از آن است که سرمایة اجتماعی و انتقال دانش بر عملکرد نوآورانة شرکت‌های دانش‌بنیان ایرانی موثرند. همچنین نقش میانجی‌گری انتقال دانش در اثرگذاری سرمایة اجتماعی بر عملکرد نوآورانة شرکت‌های دانش‌بنیان ایرانی نیز مورد تأیید قرار گرفت.