بررسی تغییرات رنگی و ساختاری چوب اصلاح‌شده با نانوذرات دی‌اکسید تیتانیم و اکسید روی به‌عنوان محافظ پرتو UV

اخیراً استفاده از نانوذرات جاذب UV جهت حفاظت از آثار سلولزی و لیگنوسلولزی، جایگاه ویژه‌ای یافته است. در این پژوهش نمونه چوب صنوبر کبوده تیمارشده با پراکنش نانوذرات دی‌اکسید تیتانیم و اکسید روی، در دو غلظت 1 و 2 درصد مورد مطالعه قرار گرفت. نمونه‌ها با استفاده از لامپ UV-B تحت کهنگی تسریعی قرار داده شدند. ارزیابی ساختاری نمونه‌ها با استفاده از آزمون طیف‌سنجی زیر‌قرمز - بازتاب کل تضعیف‌شده تبدیل فوریه (ATR-FTIR) و رنگ‌سنجی انجام شد. نتایج نشان داد غلظت 1 درصد از نانوذرات دی‌اکسید تیتانیم، توانایی کمی در حفاظت از پرتو UV دارد و افزایش غلظت نانوذرات موجب افزایش شاخص بلورینگی و تخریب در ناحیه بی‌شکل سلولز می‌شود. تیمار با نانوذرات اکسید روی موجب کاهش تخریب در لیگنین و پلی‌ساکاریدهای چوب شده و افزایش غلظت نانوذرات بر توانایی حفاظت چوب در برابر پرتو UV افزود. افزایش غلظت هر دو نانوذرات موجب کاهش تیرگی و تغییرات کلی رنگ (E) شد و نمونه تیمار با نانوذرات اکسید روی E کمتری نسبت به دی‌اکسید تیتانیم داشت. به‌طورکلی، نانوذرات اکسید روی کارایی بهتری نسبت به دی‌اکسید تیتانیم در حفاظت چوب در برابر پرتو UV داشت.