بررسی تنوع گونه‌های گیاهی در واحدهای اکوسیستمی در منطقه جنگلی ده‌سرخ، جوانرود

تنوع زیستی در ادامه حیات بشر، مسایل اقتصادی، پایداری و عملکرد اکوسیستم‌ها امری ضروری است. در این تحقیق به‌وسیله دو روش تحلیل خوشه‌ای و تحلیل دوطرفه گونه‌های شاخص، واحدهای اکوسیستمی مشخص شد. 111 گونه گیاهی در قالب 58 قطعه نمونه به 4 واحد اکوسیستمی تخصیص یافتند: واحد1 (گروه Pyrus syriaca)، واحد2 (گروه Quercus infectoria)، واحد3 (گروه Quercus brantii) و واحد4 (گروه Rosa caniana). شش شاخص تنوع و یکنواختی شامل شاخص‌های: شانون- وینر، سیمپسون دوطرفه، هیل، پایلو، آلاتالو و ملیناری محاسبه شدند. آنالیز واریانس یک‌طرفه و مقایسات چند دامنه دانکن برای بررسی اختلاف تنوع و متغیرهای محیطی در واحدهای اکوسیستمی بکار گرفته شدند. واحدهای Q.infectoria وR. caniana داری تنوع بیشتری نسبت به دو واحد دیگر بوده و تنوع واحدهای 1 با 3 و 2 با 4 اختلاف معنی‌داری نداشت. متغیرهای شیب، جهت جغرافیایی، ارتفاع از سطح دریا، درصد پوشش درختی و علفی در تجزیه و تحلیل‌ها وارد شدند. آنالیز واریانس یک طرفه اختلاف شاخص‌های تنوع و متغیرهای محیطی شیب و درصد پوشش علفی را نشان داد. نتایج تحلیل تشخیص چند متغیره تشکیل توابع تشخیص بر اساس شاخص ملیناری و درصد شیب بود.