بررسی حساسیت ژنتیکی گاوهای بومی و هلشتاین ایران به جنون گاوی

در مطالعات سال‌های اخیر، ارتباط بین چندشکلی ناحیۀ پروموتور (حذف و درج 23 جفت بازی) و اینترون 1 (حذف و درج 12 جفت بازی) ژن PRNP (ژن کدکنندۀ پروتئین پریون) و حساسیت به جنون گاوی اثبات شده است. درج این جایگاه‏ها مقاومت به جنون گاوی کلاسیک را در گاوها افزایش می‏دهد، در حالی‌که حذف این جایگاه‏ها باعث حساسیت بیشتر به جنون گاوی می‏شود. در این مطالعه فراوانی‌های آللی، ژنوتیپی، و هاپلوتیپی چندشکلی‏های ناحیۀ پروموتور و ناحیۀ اینترون 1 ژن PRNP در 3 نژاد هلشتاین ایران (50=n)، گلپایگانی (62=n)، و سیستانی (60=n) برآورد شد. استحصال DNA به روش استخراج نمکی تغییر‌شکل‌یافته انجام شد. ژن‌های مورد نظر با استفاده از پرایمرهای اختصاصی تکثیر، و جایگاه‏های ذکرشده روی ژل پلی‏آکریل‏آمید تعیین ژنوتیپ شدند. داده‏های آللی به روش دقیق فیشر و داده‏های ژنوتیپی و هاپلوتیپی به روش مربع کای آزمون شدند. نتایج این تحقیق نشان داد هر 3 نژاد برای هر کدام از جایگاه‏ها به‌صورت مستقل در تعادل هاردی-واینبرگ بودند. فراوانی‌های آللی و ژنوتیپی هاپلوتیپی پلی‏مورفیسم حذف و درج 12 جفت بازی و 23 جفت بازی بین نژادهای مطالعه‌شده و گاوهای سالم و مبتلای آلمانی مقایسه شد. براساس یافته‏های این تحقیق این نتیجه حاصل شد که گاوهای گلپایگانی، از گاوهای سالم و مبتلای آلمانی مقاومت بیشتری در برابر جنون گاوی دارند.