بررسی رابطة‌ علّیت گرنجر بین شاخص توسعة مالی و رشد اقتصادی در ایران: با استفاده از مدل‌ غیرخطی مارکوف‌- سوییچینگ خودتوضیح برداری MS-VAR

هدف اصلی این مطالعه بررسی رابطة علّیت غیرخطی بین توسعة مالی و رشد اقتصادی طی سال‌های 1352 ـ 1391 ‌است. بدین منظور، از تکنیک مارکوف- سوییچینگ استفاده شد. در این مطالعه از تولید ناخالص داخلی سرانه به عنوان متغیر جایگزین رشد اقتصادی و از شاخص مالی ترکیبی‌ـ شامل شاخص عمق مالی، نسبت اعتبارات اعطایی به بخش خصوصی، نسبت اعتبارات تأمین‌شده توسط بخش بانکی و پس‌انداز ناخالص داخلی به تولید ناخالص داخلی‌ـ به عنوان شاخص توسعة مالی استفاده شد. یافته‌های تجربی تحقیق نشان می‌دهد در‌ طول دوره‌ای که رشد اقتصادی بالاست (رژیم 1) رابطة علّی یک‌طرفه از رشد اقتصادی به سمت توسعة مالی وجود دارد، ولی در دوره‌ای که رشد اقتصادی پایین است (رژیم 2) هیچ رابطة علّی میان توسعة مالی و رشد اقتصادی وجود ندارد. بنابراین، در هر دو رژیم توسعة مالی هیچ تأثیری در رشد اقتصادی ندارد.