بررسی رابطه بین ادراک شخصی میانجی تجربه درد (به عنوان محرک حسی و مؤلفه هیجانی) با اضطراب مرگ در اقدام کنندگان به خودسوزی

زمینه: اضطراب شایع‌ترین پاسخ فیزیولوژیک و سایکولوژیک به درد در بیماران سوختگی می‌باشد که می‌تواند عملکرد روانی و جسمانی آنان را تحت تأثیر قرار دهد. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین تجربه درد (محرک حسی و مؤلفه هیجانی) و اضطراب مرگ در بیماران سوختگی انجام شد. روش کار: این مطالعه توصیفی- تحلیلی در بخش سوختگی بیمارستان امام خمینی (ره) وابسته به دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه انجام شد. 103 بیمار بستری در بخش سوختگی زنان و مردان به صورت تصادفی ساده انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. جهت جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه بلسکی (1999) میزان اضطراب مرگ و اضطراب بیماران سوختگی و از پرسشنامه درد مک گیل مورد استفاده قرار گرفته‌اند. داده‌های جمع‌آوری شده توسط نرم‌افزار آماری SPSS18، آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن در سطح 5 درصد مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: براساس یافته‌های پژوهش بین تجربه درد (محرک حسی و مؤلفه هیجانی) و میزان اضطراب مرگ در هفته‌های اول و دوم رابطه معناداری وجود دارد همچنین بین هفته‌های سوم و چهارم رابطه معنی‌داری وجود دارد. نتایج بدست آمده در پیش‌بینی اضطراب مرگ توسط شدت درد، مدل می‌تواند 6/54 درصد از واریانس را توجیه کند و تجربه درد (محرک حسی و مؤلفه هیجانی) پیش‌بینی‌کننده معناداری برای اضطراب مرگ بوده است. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق می‌توان اذعان داشت که در مراقبت درمان و کنترل تجربه درد (محرک حسی و مؤلفه هیجانی) بیماران سوختگی بایستی به کنترل اضطراب مرگ این بیماران توجه خاصی مبذول نمود. واژگان کلیدی: تجربه درد (محرک حسی و مؤلفه هیجانی)، اضطراب مرگ، بیماران سوختگی، خودسوزی